Notitia hungáriae novae historico geographica (Budapest, 2012)
Sopron vármegye
MEMBRUM II. POLITICUM 67 §.VIII. Vix conquieverat hic aliquantisper Paullus Antonius, dum1 adsunt, missi a Comitatu oratores, qui principem, uti in urbano praetorio, quod ad eam solemnitatem designatum fuerat, bonus adesse velit, conceptissimis verbis, invitarent. Datus ex templo, precibus aequissimis locus, itumque est ad praetorium, cum Iohanne Eszterházio, cui Caesar, provinciam inaugurandi principis mandaverat. Huc, ubi dignitatis avitae candidatus, curru vectus, accessisset, liberarum regiarumque urbium, quae sunt in Comitatu, Semproniensis nempe, Rustensis et Kismártonensis, legati, principem praetore Semproniensi verba faciente, cernui consalutant. Oratio sic habuit: Quod a diuturniore, apud exteros peregrinatione, quam informandae ornandaeque aetatis, ac publicae in primis utilitatis caussa, et suscepisti feliciter, et, quae Dei est gratia, multo omnium felicissime confecisti; iamque ad capessendos avitos honores, ita volente, Augustissimo Caesare, Rege nostro clementissimo, sospes diu- que, avarissimis votis exspectatus, ad urbem hanc accedis, Princeps celsissime: id vero est, de quo Tibi obsequentissime gratulantur, sibi impense gaudent, tres incluti huius Comitatus urbes liberae regiaeque. In primis autem Semproniensis huius urbis, quae cultu excelsae gentis Eszterházianae, vix ulli urbium patriarum, aut cessit hucusque, aut cessura est impo- sterum, Senatus populusque, inusitata perfunditur laetitia; quod, cum [p. 31c] inaugurandus iam iam es in supremum provinciae Semproniensis Comitem, urbem nostram deligisti, ubi tota ea celebritas, auspicato perageretur. Deus O. M. desideratissimam solemnitatem hanc, Caesari, ac Regi indulgentissimo, regno universo, totique provinciae, et quas haec continet liberis ac regiis urbibus, felicem faustam etfortunatam esse velit ac iubeat. Tibi vero, princeps celsissime\ perpetuam maiorum Tuorum, quos res, toga sagoque praeclare gestae, aeternis fastis intulerunt, in administranda, quam adis provincia, felicitatem, annos seros, gentis incrementa, et summas quasque honorum accessiones, uno omnes pectore, uno ore comprecamur, nos- que TVAE clementiae, cum obsequentissima ofpcii testificatione, etiam atque etiam commendamus. His auditis, iussisque de se optime sperare, intravit praetorium, novis iterum, nobilitatis et optimatum congratulationibus, exceptus: quorum illi, ad pedem graduum; isti superne, in palatio, officium praestitere. §.IX. Tunc vero demum, per comitem Iohannem instauratorem; installatorem vulgo dicunt, in buleutherium princeps introducebatur. Longa hic tabula, dispositis, utroque latere, subselliis, adparata fuit. Ad dextrum latus, mensula visebatur rubeo bysso convestita. Mox facto silentio, Princeps quidem, ad memoratum abacum, Instaurator ad maioris tabulae illius caput, consessores reliqui, per utrumque latus, adsederunt: reliqua nobilitatis concione, hinc atque illinc, opportune circumfusa. Iam universa multitudo conticuerat; cum Iohannes Eszterhdzy, mandata, quae in hanc rem a Caesare acceperat, expromit, utque de iis publice constaret, Alexandro Czompó, Comitatus Notario, clara voce, promulganda tradit. Dabimus earum tabulas, ne ignaros lectores dimittamus, qua, reges optimi, sollicitudine, hos istiusmodi magistratus instaurare consueverint. Habent vero ad hunc modum: Inaugurationis exordia: liberarum regiarumque urbium salutatio, qua principem accepere. Regis mandatum, de inaugurando principe Paullo Antonio, in praetorio urbico, solemniter promulgatur. 1 malim cum
