Notitia hungáriae novae historico geographica (Budapest, 2011)

Matthias Belius: Comitatus Trentsiniensis

320 COM. TRENTSIN. PARS SPECIALIS MEMBR. III. SECT. II. 4. ) Rakolub est, agro fertili; sed silvarum indigo, et viti inhospitali. Posteaquam gens Rakolubszkyorum, extincta est penitus, in iura Mednyánszkyorum, Prileszkyorum, Dubniczkyorum, et haeredum Vass, concessit. 5. ) Kalnicza, Hungaris Kalnicz. Geminus, et hic vicus est, medio fere milliari infra Beczkovium, in valle sepositus. Alter eorum ditioni Beczkoviensi accensetur; alter, cui nomen Rosony-Kalnicz est, partitis iuribus, Pongrácziis, Mednyánszkiis, Köszöghiis, Ghécziis, et Zircsicziis, paret. Rus utrique angustum, et derasis subinde silvis, auctitan­dum. Illud, ad vicorum commendationem adfert plurimum, quod vinum gignat, hac ora, nobilissimum. Quod montibus obsidetur silvosis, gaudet, eximia lignationis, et cu­randi pecoris, commoditate. 6. ) Bodowka, milliaris quadrante, supra Beczkovium, situs collini atque sterilis; colit ta­men vineolas, modici, et austeri proventus. Est in ditione Beczkoviensi. Vicinus huic adsedit, 7. ) Kriwosud, infausti nominis [p. 288.] vicus: quippe quod, pravum iudicium signifi­cat. Suppar est priori, proventu tamen pomorum, quodammodo felicior: dominationis eiusdem. 8. ) Szelecz, frequens oppido vicus, quem bello Rákocziano, decedentes Trentsinio pan- nifices, copiosiorem fecere. Sedet, in radicibus montis Inovecz, modico, supra Krivosud, intervallo, loco, ob situs iniquitatem, effoeto, lignationis tamen, per silvosos montes, inexhaustae: qua, rem factitant incolae. Accensetur iuribus ditionis Trentsiniensis. 9. ) Rozvácz, viam regiam, Trentsinium ducentem, supra Krivosud occupat. Agro est, in­ter sterilem et fertilem, medio, colonis copiosis. Adscribitur haerediis Trentsiniensibus: tametsi haud desint, nobiles quoque, qui isthic sedes habeant, puta Demján, Pribics, Tausz, reliqui. 10. ) Malé-Stankowcze, seu Kis-Stankócz, exilis vicus, idemque Rozzuaczo, ab oriente, vicinus, et agri natura suppar. Est possessio Rutkaiorum, Szilvaiorum, Kolocsaniorum. Castellum, quod vicum ornat, atque olim Bdrsonyiorum sedes fuit, iam, iure quodam suo, ad Rutkaios pertinet. 11. ) Welké-Stankowcze, sive, Nagy-Stankócz, tulit nomen, a copiosiore, quam prior ille habet, colonia, quae tota Trentsiniensi ditioni obnoxia est. Ager, sementi haud quidem inimicus; sed cuius tamen praecipua est gloria, quod rapas ferat, eximii, et fere insolen­tis, incrementi, saporisque probi. 12. ) Szedlnicze, altius in aquilonem [p. 289.] submotus, exili quidem territorio; sed pos­sessorum nominibus insignis. Sunt autem: Dubniczkii, Valentini, Szilágyii, Nevedy, ceteri. 13. ) Birowcze, Hungaris, Nagy-Birócz, modico, intra Szedlnicze, in occasum, spatio, loco plano et fertili exaedificatus, at caelo pluvio, extra modum lutulentus. Templum S. Martini refert nomen. Adtinet ad ditionem Trentsiniensem. 14. ) Opatowcze, sen Apátfalva, a possessore sic dictus: iuris est enim episcopalis. Recedit a priori ad solem occidentem, intra salicetum quoddam; ex se quidem tenuis; sed agro, rusticationi idoneo. Altius in aquilonem, 15. ) Bobrownik visitur, in planitie positus, idemque, familiis Marsowszky, Nozdroviczky, Halácsy, Lukácsy, Borcsiczky, reliquis, adscriptus. Terreno Apátfalvino consimili. 16. ) Nozdrkowcze, Hungaris Nozdrokócz, in ripa Vagi, rure plano et fertili, ad tormenti iactum, ultra Bobrownik, in septentrionem. Paret dominationi Trentsiniensi.

Next

/
Thumbnails
Contents