Kasza Péter (szerk.): Stephanus Brodericus - Epistulae (Bibliotheca Scriptorum Medii Recentisque Aevorum, Series Nova XIV., Argumentum Kiadó - Magyar Országos Levéltár, Budapest, 2012)
1535
125 130 135 140 145 150 155 [6.] Longum esset et fortasse superfluum commemorare, quot et quanta commodia ex huiusmodi concordia sequerentur. Primum auctoritas et existimatio tua, tui nominis gloria et splendor, tua potentia mirum in modum crescet, et omnes uno ore hanc tuae moderationis virtutem summis laudibus in caelum extollent non solum viventes sed etiam posteri, non solum loquendo et ubique praedicando, sed et scribendo et posteritati commendando. Deinde populi assiduis exactionibus vexati et penitus exhausti et exacerbati respirabunt et in amorem ac studium tui nominis accendentur et longe oboe- dientiores tibi reddentur. Nostri vero miseri et infelices Hungari, maxime hi, qui circa fines regni positi quotidie extremam perniciem cervicibus suis et suorum exspectantes, videbuntur sibi non solum de tot miseriis et calamitatibus erepti, sed quasi de morte ad vitam revocati. Praeterea tota ista orbis plaga, ubi Austria est, cum aliis provinciis tuis avitis et cum reliqua Germania, ubi Bohemia, Moravia, Slesia cum Lusatia, ubi Polonia cum tot amplissimis regnis et provinciis, ubi postremo Hungária cum triplici Sclavonia, Trans- silvania, Moldavia et Transalpina, totusque inquam tantus terrarum tractus, tot nobilissima, amplissima et opulentissima regna, tot fortissimi populi, tot bellicosissimae nationes in unum quodammodo corpus coalescent, non aliter quam si unum caput haberent, uni tantum principi subessent. Quae cum ita sint, ne dubita, Sapientissime Rex, Deo Optimo Maximo duce hanc talem et tantam occasionem ambabus (quod dicitur) manibus arripere, et hanc pacem adeo rebus Christianis salutarem, tibi adeo gloriosam, his omnibus regnis adeo utilem ac necessariam primo quoque tempore cum principe meo inire, idque bonis et honestissimis conditionibus, ad quas rex meus et ipse pro sua bonitate induci poterit. Hoc te nos omnes, quotquot sumus, quos fortuna illi coniunxit et ei subiecit supplices oramus, hoc te per amorem Dei, per salutem patriae et omnium horum regnorum obtestamur, non solum nos, sed quot milia hominum esse putas, Clementissime Rex, qui licet absentes et procul hinc positi te tamen cum lacrimis orant et precantur, ut ad hanc pacem animum inclinare et se salvos esse velis. Nihil nunc cum maiori [!] desiderio exspectant, quam audire, quidnam de eorum salute, cum his tuis sapientissimis consiliariis deliberaveris, habent certo persuasum, quicquid nunc inter te et serenissimum regem meum decretum et conclusum fuerit, id de se, de fortunis, de coniugibus et liberis suis, immo et de sera eorum posteritate, denique de his omnibus regnis deinceps futurum. De aliis ad hanc rem pertinentibus loquar cum Tua Maiestate Sacra, quandocunque illa voluerit.19 Arnen. 19 The speech was given in a public audience, details and the real conditions needed to be discussed in a more private circle, obviously. 451
