C. Tóth Norbert - Lakatos Bálint - Mikó Gábor: Zsigmondkori Oklevéltár XIV. (1427) - A Magyar Országos Levéltár kiadványai, II. Forráskiadványok 59. (Budapest, 2020)
1427
208 1427. április 29. spectaverunt et pertinuerunt spectareque et pertinere consueverunt ad albatiam(!) Beati Martini sacri montis Pannonie et ad albatem(!) eiusdem loci pro tempore constitutum, ab eisdem temporibus continue, et fuit et est in possessione pacifica et quieta trium partium ipsarum decimarum ex dictis terris, possessionibus, vineis, agris et territoriis infra terminos et limites dictarum parochialium ecclesiarum excrescentium et provenientium, ymmo de toto comitatu Simigiensi, demptis possessionibus supradictis. Item p[onit et] probare intendit, quod quidem albas(!) Wriel nuncupatus predicti monasterii Sancti Martini sacri montis Pannonie plenam et integram quartam partem dictarum decimarum cum omni iuris plenitudine excisit de premissis possessionibus, vineis, agris et territoriis dictarum ecclesiarum parochialium et easdem dominis plebanis contulit, dedit, donavit et appropriavit, et ab illo [t]anto tempore dicti plebani fuerunt in pacifica possessione et quieta usque ad tempus et tempora spoliationis infradicende, a tempore scilicet, quo dominus Branda fuit gubernator ecclesie Wesprimiensis, perceperunt prescriptam integram quartam omnium et singularum decimarum antedictarum ex dictis terris, possessionibus, vineis, agris et territoriis infra terminos et limites dictarum parochialium ecclesiarum excrescrentium et provenientium, sic fuit et est verum. Item ponit et probare intendit, quod supradicti domini de capitulo Wesprimiensi a predictis plebanis actoribus propria temeritate pluribus annis certam summam pecuniarum nomine medie quartarum predictarum per minas et pretensas monitiones et interdictiones ab ingressu ecclesie violenter extorserunt, temere et presumptuose et defacto invadendo, eosdem spoliando, et pro se ipsis usurparunt et inbursarunt temporibus in eisdem, prout etiam de presenti nitentur usurpare, asserentes se medias quartas habere in dictis parochiis ecclesiarum; hiis tamen non contenti dictos dominos plébános multip liciter molestaverunt, vexarunt et perturbarunt ac molestant, vexant et perturbant de presenti, expensas non modicas prefer alias iniurias eisdem dominis plebanis inferendas, sic fuit et est verum. Item ponit et probare intendit, quod predicti plebani pluries ab amonitionibus et interdictionibus ecclesiarum per ipsos dominos de capitulo Wesprimiensi impositis appellaverunt et appellationem interposuerunt ad sedem apostolicam, sic fuit et est verum. Item ponit, quod omnia premissa et premissorum singula fuerunt et sunt vera. Item, quod dicti domini de capitulo Wesprimiensi a tempore huiusmodi violentis exactionis pecuniarum ab ipsis plebanis actoribus, que se plusquam ad ducentos florenos auri extendunt, prefer iniurias, vexationes, molestationes et perturbationes, quas dicti domini plebani in animum revocandi pro mille et trecentis florenis auri puri pati et sustinere noluissent, ymmo de propriis eorum tantumdem eisdem dare maluissent, quam premissa pati et sustinere.
