C. Tóth Norbert - Mikó Gábor: Zsigmondkori oklevéltár XIII. 1426 - Magyar Országos Levéltár kiadványai, II. Forráskiadványok 55. (Budapest, 2017)

1426

1426. április 14.

183

duas metas similiter abolitas per bonum spatium currendo pervenissent ad alveum Elewerl Elever vocatum, ubi circa eundem alveum Elewerl Elever unam metam terream abolitam et destructam reperissent, ubi de terra Maywschenke/Mayoschenke seperaret(!)/separaret, et ibi terminassent. - Mindezeknek az Ormos fiák ellentmondtak, majd Domokos és atyafiai kérésére határt egy földterület felől, amelyet Ormos fiai Belchenke-nek neveznek, egyszerű útmutatásukkal megjárták: quod incepissent a parte meridionali super uno magno fossato, quod ipsi Bezdenasassa/Besdenasassa vocari retulissent; deinde vero versus plagam occidentalem per parvum spatium procedendo/transeundo circumeundoque/currendoque quandam silvam venissent ad partem meridionalem penes quandam piscinam Arosthow/ Arastho vocatam, ubi prefatus Dominicus quandam(!) parvam(!) dumum viminum(!)/ vimineum pro meta demonstrasset; abhinc vero satis per bonum spatium penes eandem piscinam procedendo prefatus Dominicus consimiliter quandam(!) dumum pro meta ostendisset; peramplius vero penes eandem piscinam procedendo venissent ad quendam meatum aque de ipsa piscina versus partem occidentalem egredientem, quem idem Dominicus Baralya/Baralia nominasset; penes quam per longum spatium versus partem meridionalem eundo venissent ad quendam locum, ubi ipse Dominicus quendam locum quasi ligone extirpatum pro meta ostendisset, asserendo, quod tertia dies esset, postquam ipsa meta deleta et deportata haberetur; abhinc vero versus dictam plagam meridionalem in competenti spatio procedendo venissent ad quendam locum, ubi ipse Dominicus metam fuisse, sed abolitam extitisse recitasset; de qua versus dictam plagam non longe eundo venissent ad quendam alveum, quem ipse Dominicus Elewer/Elever vocari1, et ibi metam terream fuisse astruxisset, in quibus quidem locis nulle mete reperte fuissent.

Et quia prescripte mete et cursus metales per prescriptos dominos prepositum ac2 custodem et canonicos dicte ecclesie Scepusiensis secundum series litterarum annotati condam/quondam comitis Symonis et nostrarum privilegialium, ut premittitur, modo meliori, quam prenominati filii Ormos demonstrataVdemonstrassent ac reperta fuissent, ob hoc ipsi eosdem dominum prepositum et capitulum ecclesie Scepusiensis a vexationibus/vexatione predictorum Dominici et fratrum suorum predictorum de novo et ex novo absolventes predictas terras, silvas, piscinas, prata et fenilia per prescriptos filios Ormos occupatas iuxta prescriptum mandatum vestre serenitatis eisdem domino4 preposito et capitulo restatuentes, cum ipsi circa veteres et abolitas metas et5/ac destructas6 contradictione quorumlibet et signanter prescriptorum Dominici et fratrum suorum predictorum in hac parte non obstante, litis etiam pendentia, si qua foret inter ipsos, non obstante, erigere et cumulare/cumilare(!) voluissent, tunc prefati filii Ormos insurgentes respondissent, quod ipsi nullas novas metas in locis predictarum/prescriptarum abolitarum metarum per quemcumque modo, immo etiam si eos ibi mori contingeret, erigere permitterent, asserentes/asserendo easdem metas intra limites eiusdem possessionis eorum Wys/Wyz existere et ad eandem pertinere, sed hoc, quod prescripta particula terre Belchenke non intra, sed extra demonstrationem predictorum prepositi ac custodis et canonicorum existeret, solum iuramento ipsius domini7 prepositi submitterent. Ad quod idem dominus prepositus respondisset, quod si vestra serenitas id fieri debere decerneret, extunc/tunc ipse dominus prepositus hoc facere presto esset et paratus. - Hiis itaque sic peractis/peractis sic, cum ipsi de prescripto loco versus propria redire/reditis(!) voluissent, tunc iamfati Dominicus Ormos ac lacobus, Petrus et Iohannes cum Petro filio Andree de Gargo, nobile de comitatu Scepusiensi, consodali videlicet ipsorum domini8