C. Tóth Norbert: Zsigmondkori oklevéltár X. (1423) (Magyar Országos Levéltár kiadványai, II. Forráskiadványok 43. Budapest, 2007)
latere eiusdem vie de Bechke ad Fogach ducentis a sinistra parte per longitudinem ipsius vie existentem, aliam vero, que esset ab eadem parte dicte vie uno fine ad ipsam viam, aliam vero ad quedam virgulta situatam simulcum aliis terris arabilibus ex eadem parte iamdicte vie usque metas prefate possessionis Bechke existentibus iamtactis Nicolao et Johanni canonico filiis Laurentii reliquissent. - Econverso quandam terram a latere partis occidentalis eiusdem vie de Bechke venientis penes ipsam viam collateraliter in duobus diverticulis existentem incipiendo a quodam parvo nemore in latere antedicte terre retro pomerium prescriptorum filiorum Laurentii habito usque metas iamfate possessionis Bechke adiacentem in duas partes divisissent, quarum una a parte ville Fogach incipiendo a quibusdam duabus parvis arboribus ilicum meta terrea circumfosis usque predictum parvum nemus cessisset prefato Stephano de Bew, alia parte eiusdem a parte prescripte possessionis Bechke Nicolao de Usa et fratribus suis antedictis rémanente. - Ceteras autem utilitates, videlicet silvas, nemora, prata et alias quaslibet utilitates prescripte possessionis Fogach in communi usu reliquissent. Hac itaque prescriptorum regii, capitularis et nostri hominum relatione facta et percepta nobis seriem huiusmodi possessionarie statutionis et divisionis coram ipsa universitate nobilium tribus vicibus, ut moris est, alta voce promulgari facientibus, quia sicut in facie dicte possessionis Fogach, sic et nunc in dicta nostra congregatione ipsis possessionarie divisioni et statutioni nullius omnino hominum contradictio instetit, ymo earn partes antedicte ratificarunt, ezért az alispánnal, a szolgabírákkal és az esküdtekkel együtt a végrehajtott osztályt megerősíti és a feleket meg örököseiket a nekik jutott rész birtokában mindörökre meghagyja. Hártyán, igen díszes kezdő N betűvel, függőpecsét selyemzsinórjával. DL 43572. (Múz. törzsanyag, Vétel 1881. - A Fáy-gyűjteményből.) 1439 Nov. 22. (prope vülam Gyarmath, 20. die f. [IV] p. omn. sanct.) Garai Miklós nádor emlékezetül adja, hogy Nógrád és Hont megye nemességének universitas-a részére mindenszentek ünnepe utáni [szerdán] (nov. 3.) prope villám Gyarmath tartott congregatio generalis-án Parvus István Kun (dictus) Tamás nevében felkelvén előadta, hogy Pribel-i Danen László egykor Tamás apjának egy lovát [....] új forint értékben titokban elvitte és többszöri kérésére sem adja vissza, ezért most Marchal-i Oth fia: István özevgyétől: Annától, László testvérétől kéri vissza. - Ezt hallván az asszony ügyvédje: Dalyo-i György azt válaszolta, hogy a néhai László mindenben ártatlan volt. A nádor, mivel a felperes ügyvédje eskütételt javasolt, úgy ítélt, hogy Anna asszony egyedül vízkereszt 15. napján (1424. jan. 20.) Nógrád megye egyik szolgabírójának jelenlétében in ecclesia sua parochiali 1 in dicta Marchai fundata tegyen esküt ártatlanságáról. Majd a szolgabíró az esküt követő első megyei ítélőszéken Suran faluban szóban tegyen jelentést az alispánnak és a szolgabíráknak. Papíron, hátlapján pecsét darabkáival. DL 98133. (Acta post advocatos.) - A hátlapján alul: relicte Stephani de Marzal, alatta: sacramentumi?). 1 Utána egy szó, amely leginkább az ibidem és pridem keverékének tűnik.