Mályusz Elemér: Zsigmondkori oklevéltár VII. (1419–20) (Magyar Országos Levéltár kiadványai, II. Forráskiadványok 37. Budapest, 2001)

dictus magister Iohannes proprius(?) ad dictam magnam metam unam magnam arborem piri silvestris demonstrando dixisset, quod olim ipsa sua possessio Wyfalw sive Zeglig[et]h in sessionibus usque ad ipsam arborem piri silvestris se extendisset, eademque arbor piri in ordine dicte sue ville extitisset, sed pronunc propter desolationem dicte sue [ville] extra ordines ipsius ville haberetur, ubi de [...] iobagiones inibi missent [...]is constare non valuissent, ibidemque ipse fráter Augustinus dixisset, quod dicta villa Zegligeth non, ibi videlicet dicta villa Wyfalw esset, sed alias retro e [an] dem Wyfalw, ubi videlicet adhuc ecclesia lapidea in honore omnium sanctorum existeret, locata fuisset, et ex eo ipse magister Iohannes huiusmodi suam demonstrationem contra tenorem sui instrumenti facérét. Ab ipsa autem magna meta penes ipsam viam publicam a superiori parte existentem ipse magister Iohannes transivisset per eandem viam publicam versus orientem et dictam Tapolcha in competenti spatio usque decursum cuiusdam alvei, perampliusque ipsum alveum pertranseundo non in magno spatio ipse magister Iohannes ab inferiori parte eiusdem vie publice duas magnas metas fuisse dixisset, que non apparuissent, ubi signum fecissent; exinde vero non directe ad meridiem, prout privilégium ipsius magistri Iohannis denotasset, sed inter orientem et meridiem in terris arabilibus procedendo venissent tandem ad prata ad dictam Tapolcha pertinentia, per que processissent usque quendam locum concavum secus fossatum pro defensione ipsorum pratorum factum, in quo scilicet fossato decursus aque repertus extitisset, inibique ipse magister Iohannes secundum seriem sui instrumenti pro loco fontis, qui Seed appellari deberetur, eundem locum concavum penes quem a parte ipsius Tapolcha ibidem contigue antiquus transitus ipsius alvei haberetur demonstrasset, qui scilicet locus pro dicto fonte eis aptus existere non apparuisset ex eo, quia de ipso loco nullam aquam egredi, ymo a superiori parte eiusdem loci ipsum alveum fluentem reperiendo, adhuc magis supra ubicunque penes decursus ipsius alvei expurgationes fièrent, semper de huiusmodi expurgatis locis aquam exire posse considérassent, ibique signum fecissent; deinde vero prefatus magister Iohannes dixisset, quod peramplius mete dicte possessionis sue Zegligeth sive Wyfalu facerent cursum earum ad meridiem ad aquam Tapolcha et caderent ad eandem aquam supra molendinum dic[ti priori]s et conventus, ubi nunc eorum piscina haberetur, et ibi iungerentur terre Hegmagas populorum ecclesie Vesprimiensis, et quod situs et locatio ville dicte ecclesie Vesprimiensis inibi extitisset et fieri deberet; preterea dictus magister Iohannes ibidem astando ostendisset quasdam arbores exsiccatas et loca pratosa ibidem supra dictum molendinum prefatorum prioris et conventus prope ad dictam Tapolcha situata et huiusmodi ostensione facta dixisset, quod ipsum capitulum Vesprimiense secundum seriem sui instrumenti pratum magnum et silvam longam inibi habuisset et habere deberet, que ipsis, vestris et nostris hominibus hoc sic esse non debere visum fuisset. Abinde vero, videlicet ab illo loco ubi ipse magister Iohannes cursum dictarum metarum suarum ad ipsam aquam Tapolcha supra dictum molendinum in(!) ipsorum prioris et conventus in dictam aquam Tapolcha incidere debere indicasset, processissent per cursum eiusdem aque Tapolcha usque ad alium rivulum, in quern ipsa Tapolcha caderet, quern ipse magister Iohannes Beleer, dictus vero fráter Augustinus non Beleer, sed Thaplak vocari contra sese dixissent; peramplius vero ab illo loco, ubi videlicet ipsi duo rivuli simul coniungerentur prefatus magister Iohannes metas dicte possessionis sue Zegligeth sive Vyfalu per ipsum flu-