Mályusz Elemér: Zsigmondkori oklevéltár V. (1415–1416) (Magyar Országos Levéltár kiadványai, II. Forráskiadványok 27. Budapest, 1997)
vocatam volentes prerogativa libertate füleire, ut ipsa possessio nostra semper et in evum multiplicet[ur] et dita[retur], hanc specialem prerogativam libertatém eidem ac iobagionibus nostris nunc in facie dicte possessionis nostre Semyen constitutis et in futurum constituendis duximus faciendam, quod a presenti festo purificationis Beate gloriose Virginis incipiendo per decern continuos annos quadraginta florenos nove monete in festo Beati Georgii martiris et similiter quadraginta in festo Sancti Mychaelis archangeli modo quo supra singulis annis nobis et successoribus nostris dare et solvere teneantur. Completis vero ipsis decern annis peramplius perpetuis temporibus et annis in predictis duabus festivitatibus, videlicet Beati Georgii martiris et Sancti Mychaelis archangeli iidem iobagiones nostri centum et sexaginta sex florenos nove monete nobis et successoribus nostris pro collecta [an]nuali dare et solvere teneantur, prout ipsi benevole assumpserunt. Item statuimus [...]orum, sicut actenus consueti fuerunt, nobis deinceps dare et inportare teneantur. Item disposuimus etiam, ut quelibet mansio tempore m[essis...]s met[ere te]neantur(!) Item ordinavimus etiam, ut unaquaque(J) m[aJnsio semel in anno de nostris fenis propriis cum pecuniis nostris falcatis cum uno [curro ... impojrtare teneatur. [Item ordinavi]mus etiam, ut semel in anno quelibet mansio unum currum ligni nobis et successoribus nostris [im]portare teneatur. Item stabilivimus etiam, [..., ut] si quis ex dictis iobagionibus nostris nutu dfivino] absque herede migrari contingerit, extunc de bonis suis nobis [... non] plus nisi unum pecudem principalem dare teneatur. Item annuimus etiam et hoc firmiter commisimus observandum, ut semper et in evum tranquilla [...]boretur ut si quis ipsorum animo furibundo aut temerario potenti manu ad domum alteriu[s] hominis accedere vel homicidium perpetr[are ...] trium marcarum, marcam quamlibet cum duobus florenis nove monete persolvendam nobis convic[tus] remaneat eo facto. Et hoc ideo ordina[vimus ...] quisque hominum vel temerarius homicidium perpetraret et per illud homicidium a sua divagaret propria, et ad pacis unionem super hoc devenire nequiret [...], talis prius iusto suo terragio deposito domosque suas et ortum reformando ac aliis suis debitis omnibus persolvendo salvis suis rebus et personis qu[andocum]que recedere voluerit, liberam recedendi habeat facultatem. Item sanctiantes etiam, ut de immitissimis birsagiis inter eos emergendis non plus [nisi de] una marca(!) decern et octo denarios nobis dare teneantur. Item indulgentes etiam, ut in festivitatibus natalis Domini quelibet mansio pro munere [...] cubul[os] avene, duas tortas et unum caponem nobis dare teneatur. Továbbá, si quis ipsorum sanguinalem actionem exercerit, extunc id facere presumpmens in tribus marcis convictus habeatur, marcam quamlibet cum duobus florenis nove monete sit soluturus. 1 Hiányos és vízfoltos papíron, a szöveg alatt két töredezett gyűrűspecséttel. DL 5381 1. (Kállay cs.) 1 Az utolsó mondat „dátum ut supra" záradékkal a keltezés után írva. 181 Febr. 4. (in Wyssegrad, 28. die 8. die strennarum) Zs. a zobori konventhez. Szt. Márton nyolcadán Miklós fráter, a garamszentbenedeki egyház apátja és a konvent (proc. Miklós fráter szerzetes) bemutatta a konvent jelentését, amely szerint miután annak kiküldötte és Kysherestwen-i András fia: László királyi ember helytállónak találta az apát és a konvent panaszát arról, hogy Maroth-i Miklós fia: János barsi alispán Simon és Juda vigiliáján (1414. okt. 27.) familiárisaival: Péterrel, Miklóssal, Tamással