Szentpétery Imre: Az Árpádházi királyok okleveleinek kritikai jegyzéke II. kötet 4. füzet 1290–1301 (Magyar Országos Levéltár kiadványai, II. Forráskiadványok 13. Budapest, 1987)
— Buda Zotmar-i bíró, valamint György és Miklós polgárok kérésére átírja és megerősíti István ifjabb király 1264-i privilégiumát (2133. sz.) a szatmáriak kiváltságairól. Eredeti: 47,2 x 33,4 cm. Díszes kezdő A és díszítettek az intitulatio országneveinek kezdőbetűi is. A függőpecsét a hártya darabjával kiszakadt. DL 90 750. (Múz. Törzsanyag, Szatmárnémeti város.) Fejér IV. 3. 206. (az átírt oklevél). Az oklevél szövege: Andréas Dei gratia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Comanie Bvlgarieque rex omnibus Christi fidelibus presentibus pariter et futuris presens scriptum inspecturis salutem in filio Virginis gloriose. Universorum notitie harum serié volumus fieri manifestum, quod Buda villicus de Zotmar, Georgius et Nycolaus concives eiusdem ad nostram accedentes presentiam exhibuerunt nobis privilégium domini regis Stephani fratris nostri patruelis super libertate ipsorum confectum petentes cum instantia, ut ipsum privilégium ratum habere et nostro dignaremur privilegio confirmare. Cuius quidem privilegii tenor talis est: Stephanus Dei gratia iunior rex Hungarie, dux Transsiluanus, dominus Cumanorum omnibus Christi fidelibus litteras présentes inspecturis salutem in omnium salvatore. Ad regiam pertinet maiestatem precibus condescendere subditorum, ut numerus fidelium augeatur et regali potentia latius extradatur, cum regis sit proprium in multitudine populi gloriari. Hinc est, quod universorum notitie harum serié declaramus, quod accedentes ad nostram presentiam fidèles hospites nostri de Zotmar nobis supplicantes humiliter et dévote postularant, ut eosdem in libertate, qua hospites Albenses perfruuntur, dignaremur conservare. Nos igitur precibus eorumdem inclinati concessimus, ut in omnibus perfruantur libertate, qua dicti hospites Albenses perfrui dinoscuntur ita videlicet, quod villicum inter se eligant, quem voluerint de communi, qui omnes causas inter ipsos exortas tam maiores quam minores possit et debeat iudicare. Item statuimus, quod tributarii et cliciarii in ipsa villa Zotmar pro tempore constituti contra iustitiam eosdem non possint, nec debeant molestare, sed sí aliquid agere habuerat cum eisdem, coram villico eorumdem prosequantur iuris ordine mediante, qui si forte iustitiam facere non posset vei negligeret, non ipsi hospites, sed idem villicus ad nostram presentiam debeat evocari. Preterea statuimus, quod in villa Zotmar nec officiales ibi existentes, nec aliqui extranei in tabernis vendere possint vina sua, nec extranei mercatores incidendo in foro vendere possint pannos suos. Item sacerdotem eligant, quem voluerint, qui per episcopum diocesanum possit et debeat per presentationem eorumdem confirmari, cum ecclesia ipsorum penitus sit exempta a iurisdictione archidiaconatus et magistratus pleno iure. Presertim ordinavimus statuentes, quod ad exercitum regálém proficiscantur cum sex panceratis, qui esse debeant sub vexillo nostre maiestatis et pro nobis et nostris famulis, cum ad ipsos venerimus, procurationem unius diei dare teneantur et non ultra. Volumus etiam et concessimus, quod de vino ipsorum in nullo loco tributum dare teneantur et fórum liberum habeant, sicut in antea feria II a celebrandum. Ad hec cum iidem silvis indiguissent, sic a nobis sua conquestione demonstrarunt, precepimus Roch comiti de Vgacha et de Erdeud fideli nostro, ut eisdem silvam de Erdeud statueret usui eorumdem sufficientem; qui sicut nobis per suas litteras demandavit, silvam ipsis statuisset de Erdeud ad b silvam ipsorum primam metam, que vocatur Richteluky rivi, secundam Hurhusmal, que vádit supra Giketeluqui machara ad Detmar parloga et descendit ad Kutfeu veulg et vádit ad puteum Vida iuxta viam Fulueg et veniet ad Olchan, ubi transit ad Humurod maiorem et minorem et veniet ad metam Hudus et descendit ad villám Sudan, unde profiéit ad villám Gelianus et ibi terminatur. Ut igitur ipsorum libertás per nos eisdem concessa et ordináta salva semper permaneat et inconcussa, nec processu temporum per quempiam possit vei debeat retractari, présentes eisdem concessimus litteras dupplicis sigilli nostri munimine roboratas. Dátum per manus magistri Benedicti prepositi Orodiensis, aule nostre vicecancellarii dilecti et fidelis nostri anno Domini M° CC° sexagesimo quarto. Nos itaque petitionibus eorumdem Buda villici, Georgii et Nycolai civium de Zotmar iustis, legitimis et modestis favorabiliter inclinati cognoscentesque petitiones eorum fore iustas et
