Szentpétery Imre: Az Árpádházi királyok okleveleinek kritikai jegyzéke II. kötet 4. füzet 1290–1301 (Magyar Országos Levéltár kiadványai, II. Forráskiadványok 13. Budapest, 1987)
1296. jún. 29. — Benedek veszprémi püspök, királynéi alkancellár kérésére átírja és megerősíti Márton alországbíró 1296. jún. 11-i privilégiumát Pothwasara és Noztrey birtokok ügyében. Eredeti: 46,4 x 54,5 cm. Nagyméretű kezdő A. Függőpecsét selyemzsinórja. Veszprémi káptalan magán lt. 133. sz. (Patvására 5. DF 200746.) Említi: veszprémi püspökség levéltárának 1352-i jegyzéke. (Borsa: Veszprém 388.) Az oklevél szövege: Andréas Dei gratia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Cumanie Bulgarieque rex omnibus Christi fidelibus présentes litteras inspecturis salutem in Domino sempiternam. Ad unifversorum tam] presentium quam futurorum notitiam harum serié volumus pervenire, quod venerabilis páter dominus Benedictus Dei gratia episcopus Wesprimiensis, aule domine regíné karissime consortis nostre [cancella]rius accedens ad nostram presentiam exhibuit nobis privilégium comitis Martini viceiudicis curie nostre super facto quarumdam possessionum Pothwasara et Noztrey vocatarum per formám iudiciarum(!) optentas confectum petens a nobis cum instantia, ut dictum privilégium ratum habere et nostro dignaremur privilegio confirmare. Cuius quidem privilegii tenor talis est: Nos comes Martinus viceiudex curie domini regis memorie commendantes significamus, quibus expedit, tenoré presentium universis, quod magister Stephanus archidiaconus Segusdiensis pro venerabili pâtre domino Benedicto episcopo Wesprimiensi, aule domine regine Vngarie cancellario domino suo et capitulo loci eiusdem cum sufficienti procuratorio personaliter coram domino Andrea illustri rege Vngarie domino nostro comparendo contra magistrum Corrardum de Owar et Jacobum filium eiusdem exhibuit in figura iudicii litteras nostras et comitis Pauli quondam viceiudicis c[ur]ie regis ac capituli Albensis quamplures et diversas, in quibus dominus rex comperit evidenter, quod 8 idem magister Corrardus et Jacobus filius eiusdem contra dominum episcopum et capitulum Wesprimiense ad regiam presentiam citati et in septem iudiciis légitime convicti fuissent, iidem dominus episcopus et capitulum pro facto principali et ratione dictorum septem iudiciorum per Fabianum de Vrs hominem domini regis in possessiones eorumdem magistri Corardi et Jacobi Potwasara et Noztrei vocatas fuerant introducti et cum iidem magister Corardus et Jacobus ad regiam presentiam extitissent legitimé evocati, dictus magister Corardus pro se et pro dicto Jacobo filio suo facta príma introductione possessionum in nostri presentia personaliter comparendo eandem possessionem Potwasara pro octo iudiciis inpignoravit domino episcopo et capitulo Wesprimiensi memoratis et termino ad hoc asumpto magister Corardus et Jacobus filius suus in ipsis iudiciis non satisfecerunt, neque in facto principali, ut debebant, peremptorie responderunt. Ad maiorem etiam et uberiorem huius negotii cautelam postmodum per nos predictus dominus episcopus et capitulum pro facto principali et novem iudiciis in possessiones eorumdem memoratas tertio transmissi fuerint sine destructione ipsarum possessionum permansuri in eisdem iuris ordine observato. Dicto etiam fuit eisdem magistro Corardo et Jacobo verbo regio, quod quintodecimo die introductionis ipsarum possessionum comparèrent coram domino rege super facto principali perhemptorie responsuri et ante responsionem eorum satisfacerent de iudiciis. Qui ad regiam presentiam non venerunt, nec miserunt et in decimo iudicio sunt agravati. Verum quia predicti magister Corardus et Jacobus multotiens citati et per légitimas introductiones possessionum suarum modo prehabito ammoniti et compulsi iuri parère contumaciter neglexerunt, dominus rex nemini in suo iure déesse volens maxima cum crescente contumacia cresscere [pena] debeat, unacum baronibus suis et nobiscum ac aliis nobilibus regni sui secum in iudicio asidentibus eosdem magistrum Corard[um] et Jacobum in facto principali, videlicet in ducentis marcis, in quibus per eosdem dicte possessiones eorum Potwasara et Noztrey Petro quondam episcopo et capitulo Vesprimiensi in pignore dicebantur fuisse obligáté, super quibus idem magister Stephanus predictos dominum episcopum et capitulum asserebat habere actiones, sententialiter decrevit mediante iustitia fore convictos et easdem possessiones Potwasara et Noztrei vocatas prefatis domino episcopo et capitulo tam pro facto principali, scilicet ducentis marcis, quam ratione decem
