Franciscus Dőry: Decreta Regni Hungariae : Gesetze und Verordnungen Ungarns 1301–1457 (Magyar Országos Levéltár kiadványai, II. Forráskiadványok 11. Budapest, 1976)

Decreta

26. Juli 1409 Obgleich die Freizügigkeit der Leibeigenen durch das Dekret vom 3. August 1397 sowie die Gesetzesartikel LXVIII v.J. 1397, VI vom 15. April 1405 ge­währleistet wurde, stieß ihre Durchführung beim Adel auf derartigen Widerstand, daß sie immer wieder von neuem bestätigt werden mußte. Das ist auch in Sigis­munds nachstehendem Ratsdekret enthalten, auf das man sich in den folgenden Jahren häufig — obgleich oft erfolglos - berief. Die Rechtsregel ist eine fast wort­wörtliche Wiederholung der Dekrete vom 3. August 1397 bzw. 20. Januar 1407 und stimmt mit den entsprechenden Artikeln der Dekrete vom Jahre 1405 überein. Litt. Original auf Pergament, mit den Spuren eines Siegels unter dem Text. Rückvermerk von mit­telalterlicher Hand: Decretum super extractione jobagionum. Landesarchiv des Kapitels von Esz­tergom, Capsa 49. fasc. 8. nr. 21. (OL, Filmarchiv, Karton 576.). Ed. Zs.O. II. 6934. Nos Sigismundus dei gratia rex Hungarie, Dalmatie, Croatie etc. marchioque Brandenbur­gensis, sacri Romani imperii vicarius generalis et regni Boemie gubernátor notum facimus universis, quibus incumbit, per presentes, quod quia creberrimis prelatorum et ba­ronum nostrorum plurimorum et potiorum regni nostri procerum relatibus nostre maiestatis insonuit auribus, quomodo plerique forent regnicole per climata regni nostri possessiones habentes et tenentes, qui eorum jobagiones in aliorum possessiones commorandi causa ac­cedere volentes variis calumpniis, signanter in birsagiorum, collectarum seu datiarum recep­tionibus, ut ipsos erga se retinere valerent, super eos impositis libere abire et pacifice permit­tere non curarent, per quod factum nonnulle nostre regales necnon ecclesiarum ac nobilium et alterius dignitatis hominum possessiones non modicum desolationis paterentur detrimen­tum. Nos itaque, cui interest officio nostri regii regiminis incumbente de bono communi et condignis regni nostri commoditatibus salubriter invigilare, volentes,ymmocondignum arbi­tramur et congruum, quod cum ab evo rerum exordio omnes homines prima parens equaliter produxit, hü liberi habeantur, quos non natura, sed humana potentia sibi ipsi iugo conaretur subicere servitutis, unacum eisdem prelatis, baronibus, nobilibus et potioribus ipsius regni nostri proceribus decreto unanimi sanximus, statuimus et super hiis statútum fecimus: I. Ut amodo inantea cives seu hospites sive jobagiones nostri regales de nostris civitatibus, possessionibus, opidis et liberis villis Castrorumque nostrorum tenutis in earundem ecclesia­rum necnon nobilium et alterius preheminentie hominum possessiones et e converso ea­rumdem ecclesiarum et ipsorum nobilium ac alterius status hominum jobagiones in prefatas nostras regias civitates, opida et possessiones, castrorum nostrorum tenutas et generaliter cuiuslibet libere conditionis homines de possessionibus ecclesiarum in nobilium possessio­nes et de nobilium possessionibus in earundem ecclesiarum possessiones temporibus sem-

Next

/
Thumbnails
Contents