Franciscus Dőry: Decreta Regni Hungariae : Gesetze und Verordnungen Ungarns 1301–1457 (Magyar Országos Levéltár kiadványai, II. Forráskiadványok 11. Budapest, 1976)
Decreta
20. Januar 1407 Trotz der Gesetzesartikel VI vom 15. April 1405 undXIV vom 31. August 1405 behinderten einzelne Gutsbesitzer die Geltung der Freizügigkeit der Leibeigenen. Sigismund gewährte und regelte daher dieses Recht von neuem. Das in Kassa erlassene Ratsdekret stellt eine fast wortwörtliche Übernahme des Ratsdekrets vom 3. August 1397 dar, beruft sich trotzdem merkwürdigerweise weder darauf, noch auf die erwähnten Gesetzartikel von 1405. Sein für das Domkapitel von Pozsony ausgegebenes Exemplar ist erhalten geblieben. Litt. Original aul Pergament, mit autgedrücktem papierbedecktem Geheimsiegel. Státny Slovensky Ústredny Arhiv, Bratislava. Privatarchiv des Kapitels von Pozsony Capsa B. fasc. 5. nr. 31. (OL, Filmarchiv, Karton C 294, Titel 3.) Ed. Magyar Sion 1 (1863) pp. 716-719. (Regest Zs.O. II. 5245.) Nos Sigismundus dei gratia rex Hungarie, Dalmatie, Croatie etc. marchioque Brandenburgensis etc. sacri Romani imperii vicarius generalis et regni Bohemie gubernátor, notum facimus universis, quibus incumbit, perpresentes, quod quiacreberrimis prelatorum et baronum nostrorum quamplurimorumque potiorum regni nostri procerum relatibus nostre insonuitauribus maiestatis, quomodo pleriqueMorent regnicole perclimata regni nostri possessiones habentes et tenentes, qui eorum jobagiones in aliorum possessiones commorandi causa accedere volentes variis calumpniis, signanter in birsagiorum, collectarum seu dationúm receptionibus, que ipsos jobagiones erga se retinere valerent, libere abire et permittere pacifice non curarent, per quod factum nonnulle nostre regales, necnon ecclesiarum ac nobilium et alterius dignitatis hominum possessiones non modicum paterentur desolationis detrimentum. Nos itaque, cuius interest officio nostri regii regiminis incumbente de bono communi et condignis regni nostri comoditatibus salubriter invigilare, volentes, ymo dignum arbitramur et congruum, quod cum ab evo rerum exordio omnes homines prima parensequaliter produxerit, hü liberi habeantur, quos non natura, sed humana potentia sibi ipsi iugo subicere conaretur servitutis, unacum eisdem prelatis, baronibus et potioribus ipsius regni nostri proceribus decreto unanimi sanximus, statuimus et super hiis statútum fecimus: I. Ut amodo in antea cives et hospites seu jobagiones nostri regales de nostris civitatibus, opidis, villis liberis, castrorumque nostrorum tenutis in earundem ecclesiarum, necnon nobilium et alterius preeminentie hominum possessiones et e converso earundem ecclesiarum et nobilium ac alterius status hominum jobagiones in prefatas nostras regias civitates, opida, Pr. 8 Litt pleri