Franciscus Dőry: Decreta Regni Hungariae : Gesetze und Verordnungen Ungarns 1301–1457 (Magyar Országos Levéltár kiadványai, II. Forráskiadványok 11. Budapest, 1976)
Decreta
Die Besitzstreitigkeiten konnte auch dieses Dekret nicht zufriedenstellend abschließen. Deshalb ordnete Sigismund vor dem 24. April 1405 die Vorlage der rechtsichernden Urkunden an (s. weiter unten) und gegen Mitte des Jahres setzte er eine Frist für die Abwicklung der hier berührten besitzrechtlichen Prozesse fest. In seinem am 6. Juni 1406 an das Konvent von Lelesz gerichteten Einführungsbefehl und auch in einigen späteren Urkunden (1406: Zs.O.II. 4791, 5122 — besonders ausführlich Dl. 62208, 107313 -, 1408: Zs.O.II. 6343, 1409: 6610) gedenkt er der Rechtsstreitigkeiten zwischen den in Treue zu ihm zurückgekehrten Aufständischen und den Donayaren und jener im Rat erlassenen Verordnung, wonach sowohl die ihrer Güter entsetzten wie auch die Donatare zur endgültigen Entscheidung der Angelegenheit vor ihm unter Rechtsverlust in der Oktave von Sankt Michael 1405 (vom 6. Oktober an) erscheinen sollen. Die Prozesse wurden nunmehr nicht vor der personalis presentia, sondern vor dem vicesgerens der specialis presentia abgewickelt. Wer den festgesetzten Termin versäumte und nicht vor der specialis presentia erschien, verlor das strittige Gut .wie die angeführten Urkunden zeigen. Litt. Original auf Pergament, mit einem papierbedeckten Geheimsiegel. Dl. 8997. (Sign ant. OL, Ung. Kammer, Acta publica Fasc. 16. Nr. 55.) Ed. CJH; Pray: Annales t. II. pp. 212-214; Katona: Hist. crit. t. XI. pp. 597-605; Fejér CD t. X/4. pp. 276-283, alle mit dem falschen Datum. (Regest Zs.O. II. 3555.) Nos Sigismundus dei gratia rex Hungarie, Dalmatie, Croatie etc. marchioque Brandenburgensis etc. sacri Romani imperii vicarius generalis et regni Bohemie gubernátor memorie commendamus per presentes, quod quemadmodum nobis alias extra regnum nostrum in partibus Bohemie pro sacri Romani imperii honore et iure nostri patrimonii pro posse insudantibus et laborantibus, quidam prelati, magnates proceresque et nobiles regni nostri malo freti consilio, ymmo rebellionis calcaneo ducti et in reprobum sensum dati, ingrati et immemores beneficiorum a celsitudine nostra receptorum in crimine lese nostre maiestatis simul conspirantes nos verum regem et dominum Hungarie dyademate et solio ipsius regni nostri, cui iam deo propitio fere sedecim annis feliciter regnavimus, privare et destituere, aliumque eis ignotum regem, utputa Ladislaum filium condam Karuli de Duracio eligendo in dictum regnum nostrum introducere satagebant, tandemque asistente nobis divini remedii adiutorio, nonnullorumque fidelium baronum et procerum nostrorum interveniente subsidio gubernacula dicti regni nostri votive readipisscentibus plerosque ex dictis infidelibus nostris iuxta demeritorum suorum exigentiam digna correctionis linea feriri alios quoque castris, tenutis, districtibus, civitatibus, opidis, possessionibus et cunctorum bonorum maneriebus privari disponentes et destitui, huiusmodi castra, tenutas, districtus, civitates, opida, possessiones et cunctorum bonorum maneries, tamquam per notam infidelitatis huiusmodi rebellionis ad manus nostras regias devoluta et redactas de dictisque manibus nostris regiis nonnullis predictis fidelibus baronibus, proceribus et nobilibus nostris partém nostram animo constanti et fidelitate firma tenentibus, foventibus et magnificantibus iuxta laudabilium servitiorum ipsorum merita vigore certarum litterarum nostrarum exinde confectarum iure perennali dedisse, donasse, contulisse et distribuisse perhibemur et recordamur; ita nunc nonnulli forent incole regni nostri, quorum, ut premittitur, possessiones et iura possessionaria per maiestatem modo premisso pretactis nostris fidelibus donate et distributa