Franciscus Dőry: Decreta Regni Hungariae : Gesetze und Verordnungen Ungarns 1301–1457 (Magyar Országos Levéltár kiadványai, II. Forráskiadványok 11. Budapest, 1976)

Decreta

XXXII. 1 Item tarn nos vel a [quam] etiam prelati, barones et nobiles et possessionati homines aquas piscinosas habentes tertiam partem omnium piscium ipsorum piscandorum b in aquis fluentibus, in lacubus autem vulgo mo[char] seu morotua vocitatis mediam partem quorumlibet piscium annuis piscationibus re­cipi faciemus et iidem [domini] prenotati c recipére debeant, 1 ut per hoc honor noster augeatur et ipsi regnicole nobis fidelius possint famulari. 2 XXXIII. De possessionibus etiam a a nobis et nostris successoribus inveniendis iuxta earum quantitatem, videlicet de possessione proventus decem marcarum f acienti cancellarii nostri unam marcam et scriptor unum fertonem, et de maioribus possessionibus proventus viginti marcarum f acientibus duas marcas et scriptor similiter unum fertonem recipére possint et habere, et sie consequenter iuxta exeresscentiam possessionum de novo inveniendarum. XXXIV. 1 Ceterum si quis nobilis ordine iudiciario in facto potentie succubitusduelli, in pena calumpnie, astationisfalsi termini et exhibitionis falsarum litterarum ac sententie capita­lis pro quocunque facto in presentia palatini et iudicis curie nostre aut alterius cuiuscunque iudicis presentia convictus fuerit, iudex illius cause talem convictum recaptivet et tribus die­bus causa reformationis pacis inter partes fiende et ordinande detineat, et si concordare ne­quirent, tunc in manus sui adversarii ad infligendam sibi penam iuxta regni consuetudinem et a de iure debitam assignet"; et si tali convicto mortem vel aliam penam regni consuetudinis de iure debendam infligerit vel fecerit, tunc a iudice et parte adversa sine receptioné alicuius pe­cunie vel gravaminis possessionis sue erit expeditus. XXXV. 1 Filii quoque, fratres, proximi, sorores et uxores pro excessu talis pereuntis ho­minis non debeant agravari, sed in possessionibus, domibus et bonis ipsorum quieti et paeif ici permaneant. Si autem cum parte adversa homo premisso modo convictus posset concordare, iudex non ultra, nisi quinquaginta marcas, dando sibi terminum debitum ad easdem persol­vendas recipére possit; et si dato sibi termino solvere non curaret, de possessione sua, exspi­rato a ipso termino, reeepto homine regio et testimonio alicuius capituli vel credibilis conven­tus portionem vel portiones ipsas quinquaginta marcas valentem vel valentes possit occupare tamdiu possidendam aut possidendas, donec per hos, quorum redemptioni eadem vel eedem convenire dinoscuntur, pro ipsis quinquaginta marcis redimantur. XXXVI. Item supplicatum extitit nostre serenitati per regnicolas regni nostri universos, ut a cunetos nobiles et quosvis possessionatos regni nostri Sclauonie, necnon comitatuum de Posega et de Valko homines in solutionibus lucri camere nostre seu mardurinarum nostrarum in eisdem libertatibus, in quibus iidem re­gnicole nostri Hungarie forent constituti, relinquere dignaremur. 1 XXXII. 8 Hiatus circa 12 litterarum b Litt, piscandarum c Litt, prenotata XXXIII. 8 Litt, enim XXXIV. 8 Litt, om., sed decr. a. 1351 habet b Litt, asignet XXXV. 8 Litt, expirato XXXVI. 8 Litt. om. XXXII. 1 Eine derart hohe Besteuerung der Beute hätte eine Katastrophe für die Fischerei bedeutet. Zum Glück wurde sie nicht durchgeführt, die Renten der Fischer wurden auch weiterhin von dem örtli­chen Gewohnheitsrecht bestimmt. A. Degré: Magyar halászati jog a középkorban (Ung. Fischereirecht im MA). Budapest 1939. pp. 106, 109. 2 Identisch mit den Schlußworten des G.A. VI d.J. 1351. XXXIII. 1 Identisch mit G.A. VII d.J. 1351. Die Abweichung entsteht dadurch, daß zur Zeit der Ausstellung des Dekrets d.J. 1351 der Vizekanzler, ein halbes Jahrhundert später der Groß- und Ge­heimkanzler der Kanzlei vorstand. XXXIV. 1 Identisch mit G.A. IX d.J. 1351. XXXV. 1 Identisch mit G.A. X d.J. 1351. XXXVI. 1 Entspricht inhaltlich den G.A. XI und XII d.J. 1351.

Next

/
Thumbnails
Contents