Szentpétery Imre: Az Árpádházi királyok okleveleinek kritikai jegyzéke II. kötet 2-3. füzet 1272–1290 (Magyar Országos Levéltár kiadványai, II. Forráskiadványok 9. Budapest, 1961)
1274. (febr. 22 —szept. 3. között) isp., Reynoldus asztalnokm. szolgagyőri isp., Jakab nyitrai, Pousa fehérvári, János soproni és Dedalus zalai isp. Eredeti: 45,1x29,2 cm. Díszes kezdő L. Függőpecsét darabja. Dl. 868. Fejér V. 2. 169. — Kivonat: Teutsch—Firnhaber: Urkundenbuch I. LVI., Zimmermann—Werner: Urkundenbuch I. 125., Documente priv. ist. Rom. C. II. 163. 2478. — György fia: Ethurus kérésére átírja és megerősíti István ifj. király 1269-i privilégiumát, mellyel György fiainak: Sándornak és Ethuruch-nak adományozta Baas fiának: az utód nélkül elhalt Miklósnak Boinia mellett fekvő földjét. Átírta: szepesi káptalan 1302. ápr. 27. > ua. 1369. jan. 16. (Dl. 87.435. Esterházy lt.) Az oklevél szövege: Ladislaus dei gratia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Galicie, Lodomerie, Comanie Bulgarieque rex omnibus Christi fidelibus presens scriptum inspecturis salutem in vero salutari. Ad universorum notitiam harum serié volumus pervenire, quod Ethurus filius Georgii fidelis noster ad nostram accedens presentiam exhibuit nobis privilégium domini regis karissimi patris nostri felicis recordationis tempore ducatus sui eidem concessum petens a nobis cum instantia, ut ipsum privilégium ratum habere et nostro dignaremur privilegio confirmare. Cuius tenor talis est: Stephanus dei gratia iunior rex Hungarie, dux Transsiluanus et dominus Comanorum omnibus Christi fidelibus presentem paginam inspecturis salutem in omnium salvatore. Ut oblivio gestis hominum negant novercari, ipsa gesta scripturarum patrocinio consueverunt communiri, ne vacillent, proinde ad universorum notitiam harum serié volumus pervenire, quod attendentes fidelitates et servitiorum merita Alexandri et Ethuruch filiorum Georgii, que et quas idem nobis a temporibus infantie eorundem iugiter in curia nostra famulando fideliter exhibuerunt et devote et specialiter tempore persecutionis nostre, quando videlicet parentes nostri sine culpa nostra nos extra terminos térre effugare voluerunt cum effectu, dicti Alexander et Ethuruch derelictis omnibus possessionibus et bonis eorundem nobis adheserunt mille casibus fortune et morüs se pro nobis exponendo, demum inter cetera virtutum preconia in Ylsuazeg in bello Herricy tunc temporis palatini, qui elevato vexillo in necem nostram properabat, prefati Alexander et Ethuruch fideles nostri pro redemptione capitis nostri et corone more leonis rugientis coram oculis nostre maiestatis in adversas acies se immiserunt ibique hostium cuneos forti manu penetrarunt non sine gravi vulnere et letali et insuper hostes et captivos nobis adduxerunt. Nos igitur in recompensationem servitiorum eorundem volentes eis grata vicissitudine occurrere, ut tenemur, et pro minimis reputemus, quod ad presens agimus, respectu eorumque facere intendimus in futurum, quandam terram Nicolai filii Baas sine herede decedentis iuxta Boinia adiacentem ipsis Alexandro et Ethuruch et per ipsos heredibus eorum heredumve successoribus sub certis metis et antiquis dedimus et donavimus iure perpetuo et irrevocabiliter possidendam, in cuius térre corporalem possessionem eosdem sub testimonio capituli Agriensis per Iryzlaum comitem hominem nostrum introduci fecimus convocatis commetaneis et vicinis nemine contradictore penitus existente, prout in litteris dicti capituli plenius vidimus contineri. Ut igitur hec nostra donatio robor optineat perpetue firmitatis, nec tractu temporis per quempiam possit vei debeat retractari, presentes concessimus litteras dupplicis sigilli nostri munimine roboratas. Dátum per manus magistri Petri dilecti et fidelis nostri aule nostre vicecancellarii anno domini millesimo CC mo LX mo nono. Nos igitur iustis et condignis petitionibus predicti Ethuruch inclinati ipsumque privilégium domini regis karissimi patris nostri non cancellatum, non abrasum, non abolitum, nec in aliqua parte sui vitiatum et de verbo ad verbum presentibus insertum ratum habentes et acceptum auctoritate presentium duximus confirmandum dupplicis sigilli nostri munimine roborando. Dátum per manus magistri Benedicti sancte Strigoniensis ecclesie electi, Budensis ecclesie prepositi, aule nostre vicecancellarii dilecti et fidelis nostri anno domini millesimo ducentesimo septuagesimo quarto, regni autem nostri anno secundo, venerabilibus patribus Stephano Colochensi et Johanne Spalatensi archiepiscopis, Lamperto Agriensi, Philyppo Vachyensi aule domine regine karissime consortis nostre cancellario, Briccio Chanadiensi, Job Quinqueecclesiensi, Paulo Wesprimiensi aule nostre cancellario, Lodomerio Varadiensi, Dyonisio Jauriensi, Tymotheo Zagrabiensi et Petro Transsiluano episcopis ecclesias dei feliciter gubernantibus, Dyonisio palatino comite de Oklych et iudice Comano-
