Toldy Ferenc (szerk.): Analecta monumentorum Hungariae historicorum literariorum maximum inedita.
VI. Laurentii de Monacis história de Carolo II rege Hungariae
126 LAVJtKNTII DE MOXACIS Nunc sceleri scclus accumulnt; sol unique, quoil absit, 320 Restat ut aequcnius violenta morte Johannám. Dum tautas ruinpit genitrix miseranda querelas, Filia nil contra; lacrymaruin flumina fundunt Lumina; multiplicnt gemitus rudo pectus amaros, Et crebri introrsum singultus verba vocabant. 325 Corde pucllari, miruin, tantum potuisse lacturam regni, et tantum licuisse dolori. Ut sopita fűit matcrni flanima doloris Questibus, illa animo vindictac in imagine toto Alloquitur flentem .sedato pectore natani. 330 Filia, iam regnum pracdo tenet unguibus istc Periidus ecce tuum, vulgique favore superbus Iam poscit diadema palani, inortemque minatur. Si seiuel ira tepens trahat ad regalia vulgus Tecta, simul dulci linquamus lumine regnum ; 335 Altera in alterius iugulatac, nata, cruore. Nata, furor vulgi transcendit fulminis iram, Et rabiem spumantis apri, pelagique patentem Sacvitiam ; ingenteiu dat stragem tempore parvo. Aetas, sexus, honor veniam non invenit ullam. 340 Fert liumili cervice iugum gens ista superbum Turpiter, aut laniant calcatis legibus urbes. C'cde malis venientibus. In diserimine tanto tiufíiciat servare animas ; ad perdita regna Vita redire potest; cum spe rapit omnia lctuni. 345 Hei niilii, car» parens, ego regis filia vitam Cum rcgnis ingressa, inter fastigia adult a Regia, pracfulgens tanto splendore nicoruni, Iamque coronata, et solio venenata patcrno Sic vitae annexum sine luce relinquere sceptrum 350 Non potero : haec rauca, et confusa voce puella, Veste simul lacrymis undantia lumina siccans. Tunc iterum simul emittens suspiria mater : Regna, potestates, et opes, quae talia iuris Non sunt humani, ad libitum fortuna ministrat 355 Exilium, carcer, paupertas, vincula, luctus,
