Rainer Pál: Ádám Iván veszprémi kanonok pálos kolostorokról készült rajzai a veszprémi Laczkó Dezső Múzeumban (Veszprém, 2016)

Liczba jego prac archeologicznych i historycznych wynosi łącznie 40,21 ale części z nich nie wydano, pozostały w rękopisie. Iván Ádám poza swoją działalnością związaną z powołaniem, nauczaniem i zamiłowaniem do antyczności, w swoim środowisku zawsze i wszędzie dążył do poprawy stanu rzeczy. Dziś powiedzielibyśmy: wykonywał szeroką działalność społeczną. Był członkiem, a od 1908 roku członkiem komisji, Towarzystwa Miłośników Muzeum Komitatu Veszprém, na­stępnie od października 1911 roku do grudnia 1913 pełnił funkcję jego prezesa. Wówczas podarował 5000 koron na dopiero co powstające muzeum. Wynagrodzenie otrzymywane za posadę kanonika już w dniu wypłaty regularnie przekazywał burmistrzowi, aby ten przeznaczył je na pomoc ubogim. Miasto Veszprém praktycznie z jego darowizn utrzymywało zarówno katedrę, jak i szpital. Swój majątek w testamencie zapisał na rzecz domu dla ubogich, szpitalowi i sierocińcowi. Mało trosz­czył się o powierzchowność. Zanotowano, że nawet jako kanonik swoje zwyczajowe spacery odbywał w postrzępio­nej sutannie, dziurawych butach i lichym ubraniu.22 To wszystko go nie obchodziło. Dla niego najważniejsze były sprawy serca i ducha. Możemy tylko żałować, że - nie licząc zapisków przechowywanych w bibliotece kapitulamej w Veszprém - nie zachowały się, albo nie są znane inne notatki. Nawet z tego powodu, że znając zapiski jego „kolegów księży”, bene­dyktyna Flórisa Romera (1815-1889),23 czy pijara Dezső Laczkó (1860-1932),24 słusznie można zakładać jak wiele wartości zostało utraconych, co wynika z dowodów działalności nie mniej od nich aktywnego Ivána Ádám. Kanonik z Veszprém zmarł w wieku 84 lat, otoczony powszechnym szacunkiem i miłością, był charakterystyczną postacią dla urbanizujących się Węgier, która swoją sumiennością, zdolnościami i wiedzą była nie tylko zdolna do przejścia ze stanu chłopskiego do klasy średniej, ale która dzięki swojej erudycji i ciekawości świata, obok wyuczo­nego zawodu, tworzyła znaczące dzieła na obszarze wybranym z pasji. Mimo, że na przestrzeni ostatnich ośmiu dziesięcioleci, które upłynęły od jego śmierci czas wycisnął swoje piętno na jego twierdzeniach i założeniach, to w istocie rzeczy niewiele się zmieniło. Po dziś dzień możemy odczytać na jego grobowcu, na cmentarzu Alsóvárosi w Veszprém: „IVÁN ÁDÁM - PRAŁAT, KANONIK KANTOR, DIAMENTOWY KAPŁAN, DIAKON STAŁY, HONOROWY OBYWATEL MIASTA VESZPRÉM, DOBROCZYŃCA UBOGICH”. 17

Next

/
Thumbnails
Contents