C. Tóth Norbert (szerk.): Documenta ad historiam familiae Bátori de Ecsed spectania I. Diplomata 1393-1540 - A nyíregyházi Jósa András Múzeum kiadványai 67. (Nyíregyháza, 2011)
Oklevelek
34 Oklevelek bus predictis modo predicto separant et distingunt, et ibi mete possessionum pretactarum partium prescriptarum, prout nobis eedem partes recitarunt, terminantur. In cuius rei memoriam stabilitatemque perpetuam presentes litteras nostras privilegiales pendentis sigilli nostri munimine roboratas duximus concedendas. Datum feria tertia proxima post festum Beatarum Undecim Milium Virginum, anno Domini millesimo CCCmo nonagesimo octo. 6 1403. november 6., Székesfehérvár. Zsigmond király a mostani zavaros időkben teljesített szolgálataiért Bátori Jánosnak adja a felkelőkhöz csatlakozott Gyarmati Lőrinc fia, Domokos Szatmár megyei birtokait. Hártyán, a szöveg alatt papírfelzetes titkospecséttel. DL 8913. (NRA 841-35.) - A hátlapján: Regestrata. - Regesztája: ZsO II. 2730. - C. T. N. Relatio Simonis ianitorum magistri Nos, Sigismundus Dei gratia rex Hungarie, Dalmatie, Croaţie etc. marchioque Brandenburgensis etc. sacri Romani imperii generalis vicarius et regni Bohemie gubernator memorie commendamus significantes tenore presentium, quibus expedit, universis, quod fidelis noster Iohannes filius Petri de Bathor ad nostre maiestatis veniens conspectum propositis suis fidelibus servitiis per ipsum culmini nostro sub diversitate locorum et temporum exhibitis, signanter quod hiis elapsis disturbiorum temporibus, quibus nonnulli prelaţi, magnates, proceres et nobiles regni nostri ingrati et inmemores beneficiorum a celsitudine nostra largiflue perceptorum, rebellionis calcaneo ducti, immo spiritu protervie seducti a sinu clementie nostre se avertere attemptando inito fraudulenti consilio, quomodo nedum dominum iustum spernendo refutarent, immo deterius, dominum naturalem ab eis eliminarent, sicque tractantes et hincinde ruminantes, quomodo alium in regem eligendo introducerent, vota eorum devia in crimen lese nostre maiestatis in personam Ladislai filii quondam Karuli de Duracio direxerunt, cuius tandem bandérium erigendo per diversa loca regni nostri in eiusdem et regnicolarum devastationem et incommoda detulerunt; et quod nephandius est, in locis capitulorum et ecclesiarum cum reliquiarum processionibus idolatri perfidia dictum bandérium venerari disposuerunt, prefato Ladislao quamplurimas civitates, possessiones et loca, signanter in Dalmatia et Croatia subiugari faciendo, que adhuc in manibus emulorum nostrorum retinentur, alios etiam adeo grandes et multiplices excessus et enormitates committere presumpserunt, quod eosdem longum et difficile nimis foret declarare, in quibus quidem erroneis processibus Dominicus filius Laurentius de Iarmath, uti rei veritas Deo testatur, Iohanni pridem archiepiscopo Colocensi adherendo sub banderio eiusdem premissa perpetrare et, quantum potuit, augmentare non expavit1, prefatus autem Iohannes mentem suam ad viam dirigens rectitudinis imitandoque tramitem iustitie aliis nostris fidelibus nostris fideliter adherens servitiis cum ipsis prenotatis emulis nostris et rebellibus tam viriliter tamque fideliter opponere studuit, ut in numero iustorum, quibus rex regum adversus hostes triumphum largitur, est inventus. Hiis itaque peractis et commissis idem Iohannes2 a maiestate nostra universas portiones possessionarias predicti Dominici filii Laurentii nostri infidelis in possessionibus Iarmath, Nomyn, Orosy, Chaholch et Ari vocatis in comitatu Zathmariensi existentibus habitas tamquam
