Pozsonyi József: A semsei Semsey család története (Régi magyar családok 1. Debrecen, 2002.)

Az ősök, a család felvirágzása a középkorban

eosdem Turcos, crucis Christi inimicos, armis accinctis dimicantibus viriliter pugnando seque hostibus tamquam scutum firmissimum opponendo, ex creberrimis ictibus tarn ensium, quam sagittarum de manibus pagan ids contra christicolas in modum pluvie emissarum prorumpentibus, nobis videntibus, reddens spiritum creatori, per operis experientiam demonstravit, nobis complacere regnoque nostro prodesse studuerunt. Et licet idem Johannes films Demetrii de Zemse respectu premissorum suorum servitiorum necisque ac mortis supra died Ladizlai carnal is fratris sui multo maiori merito a nobis esset premiandus, tarnen ut nostram regiam munificentiam saltern in aliquibus sibi sentiat affaisse, eidem Johannifilio Demetrii eiusque heredibus etposteritatibus universis, ultra omne nobilitatis ius ac titulum, quibus famose insigniti existunt et decorati, concedimus et donamus armorum insignia seu arma, videlicet clypeum seu scutum abinfra quasi pro medietate coloris sereni cell seu lazurini et de parte superiori album, et de ipsa parte inferiori lazurina medietatem anteriorem cervi rubei, in predictum campum album sursum esaltantis, dextrum cornu habentis fiaveum seu lazurinum, ac inter cornua 5. kép. Zsigmond király 1401-ben a Semseyeknek adományozott címeres levele a TURUL ötvenhetedik kötetének (1943. 3^1. füzet) illusztrációja alapján