Dugonics András: Argonauticorum sive de vellere avreo : Libri XXIV. / Andreae Dugonicii. - Posonii et Cassoviae : Apud Ionnem Michaelem landerer, typographum et bibliopolam, 1778 (L.sz. Cs.Gy.831)
LIBER XXI íí. 731 tus ex Scythia abiic. Ad hoc Medea breuiter repofuit: iibi hoc folum de Ëatta cognitum, eum ab Aeaetae feruitiis fuiffe ftrenuum, et, quae fidei crédita habuiffet, executum fideliter. Fuiife eum frugi , et ad maiora, quam adparere voluerit, genitum. Videri in aula tum deííiíTe, cum Euphoni epiftola m ad mare detulit. Se credidiiïe adhuc : rediifle eum in Arineniain, unde fe hue profedum dixerat. Haec cum Iphyclus , ceterique Argonautae relatum accepere, illico in mentem venit, eum, qui fagicta idus in arbore , Battam fuiffe , Almi filium. Proin Iphyclus omnia de illo recenfuit: primum, qua ratione oraculis edicum fuiffet, Graecos, ipfamque Colchidem infortunatam fore , ni, quo die litus attigerint , Feram , quam Iunoni facram interimerent, reperiffent: fe exiuiife venatum ad filuas, nec quidquam, praeter Bactain, vidiffe. Eum, Jpiis aufpicibus , enedum, et concrematum in litore. Hanc Iphycli narrationem cum Aeaeta audiit, iam nullus dubitauit: fe, Regnumque fuum, et filiam Deorum beneficiis iàluos confiftere; Battam, ni interemtus fuiffet, omnia ad intercipiendum Almum inita confilia Patri proditurum fuiffe, qua una re aperta nihil Colchidi magis exitiale futurum fuiffe. Proin Diis Regni euftodibus publice gratias habuit, tum, collaudato Iphycli fado, in ftimmam laetitiam effufus, Gliam feuocauit, haecque illi in aurem retulit: Confide, mea Filia, Dii nos parte ex omni fuis auxiliis fepiunt. Ubi minime rere, patrociniun» offerunt. Quid Z z $ iam
