Dugonics András: Argonauticorum sive de vellere avreo : Libri XXIV. / Andreae Dugonicii. - Posonii et Cassoviae : Apud Ionnem Michaelem landerer, typographum et bibliopolam, 1778 (L.sz. Cs.Gy.831)

6 go ARGONAUTICORUM pidinem, aliud caritatem Patriae; video bo­nuin, quod ante oculos eonftitutum eft, pro­boque : video mala, quae Colchidi imminent; id tamen fequi iuuat, quod deterius eft. — Sed quid tautum in Parthenophilo moraris, iam non tuo, Virgo Regia? Cur, Tu Col­cha, natum in alieno orbe coniugem expe­tis ? adeone haec terra parentum effoeta , ut fit nullus, quem, te dignum, progeuuerit? Certe et inter domellicos, quem aeque dili­gere polfes, haberes, Ii proba effes. — Sed vincat» an vincatur in certamine Partheno­philus. Dii viderint, ad me non attinet. Ut viuat tamen, ut floreat, id precari illi et fine amore poffum, et licet. Cur enim non liceat? nihil in me, nihil in Patrem de­liquit; immo cotiüliis profuit. Quem praete­rea, niíi barbarum , tangere illius aetas non poí'fet? illius virtus? iiiius ille tarn nobilis, tamque ad fumma fa&us animus? certe^ ut alia defint, fola veiiullas mouere animum po­tuit; et me fi motam negem, raentiar. Huic ego tanto , tamque admirando luueni niíi prae­fentem opem attulero , Taurorum ignibus ad­fiabitur, ingensque in Cadmaea fegete peri­culum reperiet. Quid de Leonibus dicam? quid de Dracone, eiusque vigiiiis? Hune ne, tu, Iuuenem peflumdari ab iftis, Medea, pa­ti poteris ? Hui fcelus! De Tigride natsm pofteritas diceret, ferrei cordis, atque ada­mantini Virgiuem. Enim vero, fi perire il­ium iuuat, cur non exhortor Tauros? cur Leonibus feritatem non adiicio? Cur ipfa, dum laniabitur , dum difcerpetur in frufta , non

Next

/
Thumbnails
Contents