Dugonics András: Argonauticorum sive de vellere avreo : Libri XXIV. / Andreae Dugonicii. - Posonii et Cassoviae : Apud Ionnem Michaelem landerer, typographum et bibliopolam, 1778 (L.sz. Cs.Gy.831)
Liber XIIL 423 quid Medeam adßigeret) Tum Bacta e coiiciiio abiit. Rex ad intermiffa regreffus eft. Polt haec Eutelus neu minus de Medea profunde, quam de captiuo cogitabat. Ucriusque iortem miferatione complexus, an Rex, iibi difeedendi veniam , atque ad Medeam accedendi faceret , auide exfpedabat. Sed cum de h ia nullam amplius mentionem faceret , ipfe pariter cogitatione ad captiuum traniiit. Primum omnium ut labern, quam in miferi coudemnatione animo fe Bio adfperfiffe exiftiinauerat, elueret , eo mentem conuertit , ut Regem in illius cornmiferationem flederet, tum ut ille magnis muneribus cumulatus vindidae apud fuperos ftudium deponeret. Hoc ubi adum in eo pariter Pontihcis cura vigilauerat: ut a Regis animo timorem depelleret, quo is ob captiuum, qui inuocentiíTimus effet, in has calamitates adduduin, fuminopere urgebatur. Igitur nihil variantibus ommum lententiis definitum eft: Nihil in hoc iudicio adum temere ; clara in captiuo indicia, propter quae tormeiitis fubiici potuerit, exftitiife; quod innocens paifus fuerit, hominis ini'elicitati adferibendum effe: Saepe Deos poenam differre a nocentibus, ut tum eos puniant, cum fe innocentes putant. Fieri id polie, ut has ille poenas iam olim promeritus fuerit, at hodie exfoluerit. His, atque aliis talibus argumentis confirmatus erat Regis animus. Iuffo dein exportari captiuo Rex coníiliarios fententiam rogauit, uti, quod genus beneficii conferre in illum debeD d 3 ret,
