Dugonics András: Argonauticorum sive de vellere avreo : Libri XXIV. / Andreae Dugonicii. - Posonii et Cassoviae : Apud Ionnem Michaelem landerer, typographum et bibliopolam, 1778 (L.sz. Cs.Gy.831)

IO ARGONAUTICORUM dicarem. 0 Fili Hagiodore ! Haec ubi dixit, finmn lacrimis iterum iinpleiit, diuque nihil prolocutns non vulgari admiratione auditores compleuit, Poft ita fermouern perfecutns eft: Sed nec in illo Filio Deorum beneuolencia finem habuit. Reftitiitum eft praeterea Sacerdotium, non illud quidem, quod in Dianae Fano ante fortitus eram (nam illud Fanum ne accedere quidem amplius potuimus) fed par illi in Urbe, atque in ipfa Domo Regia. Sed haue poftremam Deorum immortalium prouidentiam, beneficiumne, an poenam adpellem, nondum fatis exploratum habeo. Hoc certe erat, quod me perdidit : peccare enim cum ante didicerim, pronior in malum fui, et qni olim vei ad iprum fceleris nomen toto corpore cohorrui, totam deinde verecundiam exui. In Regia eonftitutus, quo eram fomiliarior omnibus, hoc íum effçftus et vilior ; pauci erant, qui me lion horrerent, at pauciores omnino, quos Ego non metuerem. Ipfe cum improbus, nocensque apud animum fuerim, iuxta omnes fufpe&os habui, et iniquiífimos iudicaui. Eumque mihi magis iniurium putaui, #quem minus iiitellexi poffe. Siinutendi, et diífimulandi artem meo faepe periculo; at facinorofarum fa&ionum triftes exitus faepius ex aliorum ruina didici, neque me meliorem praeíliti. Iinmo, quod me ad egeftatis terminos redegit denique, cum inter Eurytionis familiäres cooptatus fupra ceteros eminerem, ipfam etiam Regii nominis excellentiam defpicere cepi. Sed dein patuit, Reges etiam malos prauos-