Dugonics András: Argonauticorum sive de vellere avreo : Libri XXIV. / Andreae Dugonicii. - Posonii et Cassoviae : Apud Ionnem Michaelem landerer, typographum et bibliopolam, 1778 (L.sz. Cs.Gy.831)
14 ARGON AUTICORUM inquit, o aduenae! in Fano illo? - - - et impune quidem? - - - Dii fuperi! - - quid ego ex Te audio? - - intrauiíiis ergo? - Haec adfirmantem Iafonem brachiis, reliquos animo complexus orat, atque obteftatur, uti ad inapale íiium, quod proximum effet, diuertant: habere fe nonnulla, quae communia vellet, mira quidem iis, qui auditu exciperent; at fíbi, ut fperaret, proficua etiam. Ea fe tum demum proditurum, fi prius cibi, potionisque defideria exemiifent. Se non ignorare : aduenas harum prius, quam fermoíium egentes, atque adpetentes eífe. Non fuit difficile, id, quod Senecio optabat, impetrare ab Theffalis. Multa Iafonem ad Cai'am trahebant potius, quam inuitabant: Kara inprimis Bubulci humanitas; turn auida rerum narrandarum exfpedatio; poftremo cibi, et potionis defiderium. Igitur praecedentem confecuti fuut. Locus erat, quo pertigerunt, exilis, fed iucundo, et falubri fitu. Mapale ex viminibus textum elegantis operis. Le&us, Sedilia, menfae pariter viminea omnia. Nihil in cun&is arti, aut pauca admodum; omnia naturae debebantur. Vetus ilia, et parco contenta paupertas regnum in omnibus obdnuit, fuis tarnen locis ita difcreta, atque ita munda, et fplendida omnia, ut pateret, maiorem ilium, quam adpareret, aliquando fuiffe; indole, moribus, et virtutum itudio in fublime euedum, fortis iniquitate detruium ad fubfellia. Ingreffis non aliud in menfa adpoiituin ,
