Levéltári Közlemények, 10. (1932)
Levéltári Közlemények, 10. (1932) 1–2. - ÉRTEKEZÉSEK - Mályusz Elemér: A szlavóniai és horvátországi középkori pálos kolostorok oklevelei az Országos Levéltárban : hetedik közlemény / 92–123. o.
104 DR. MÁLYUSZ ELEMÉR nos, György, István, továbbá Simon Gerzen;che-i plébános s káplánja, István őket illetlen szavakkal gyalázva Eberhard püspök elé megidézték, Zsigmond kapitányt, a Garigh-i és Gerzenche-i gubernátort pedig arra ösztönzik, hogy falvaikat és szőlőiket foglalja el. Papíron, nyílt alakban, a szöveg alatt kis zöld pecsét nyomával. — Dl. 35,365. (Garig. fasc. 3. nr. 43.) jelzet alatt a zágrábi káptalannak teljesen azonos tartalmú oklevele. Dl. 35.366. (Garig. fasc. 3. nr. 44.) 1409 okt. 13. Zágráb. Domonkos zágrábi prépost, kanonok és generalis viearius előtt Miklós Garygh-i plébános nyugtatja a „Promontorium Garygh"-i pálosokat, az ellenük „pretextu quorundam funeralium condam domini Pauli de Peeth regni Sclavonie báni" indított perében;, ezen negyedrész ügyében, miután a pálosok királyi oklevelet mutattak fel, amely szerint a funeralia-ból semmiféle részt sem kötelesek adni, de egyszersmind kijelenti, „quod funeralia, que per consanguineos et familiäres ipsius Pauli báni pro ecclesia sua fuerant disposita et assignata ac super funus eiusdem Pauli báni ad claustrum deportata, videlicet palium purpureum pellibus mardurinis subductum in valore centum et quinquaginta florenorum ae quinque ducatos pro oblacionibus Bartholomäus Fanch homo regius superveniens tunc abstulisset et asportasset, sed nunc per regiam maiestatem restituta apud manus Nicolai íilii Lathk haberentur, que omnia ab ipso Nicoiao requirere et rehabere intenderet iusticia mediante". Papíron, nyílt alakban, a szöveg alatt papírfelzetes zöld viaszpecsétteL 92. Dl. 35.349. (Garig. ad fasc. 3. nr. 37.) 1409 júl. 23. és okt. 13. között. Oracionibus premissis. Noveritis, quod statim visis litteris vestris, gladium Pauli de Peych, ut promiseram, Georgio officiali vestro de Gordua dedi vobis presentandum,. cuius gladii precium üli presbiteri, qui quartam petunt, ad valorem centum ducatorum estimant, nec dicunt se minus volle a nobis accipere pro quarta parte, quam centum et sexaginta ducatos, insuper expensas eorum. Nunc igitur rogo vos, ut dum necesse fuerit, sitis ecclesie nostre in adiuto-