7. Latin forrásszöveg olvasási és fordítási gyakorlatok. II. Szerk. Dóka Klára. Bp. 1988. ÚMKL 201 p.

Források - XXX. Protestáns iskolai szabályzat, 1784.

ut quo citius ingenia et indolein eorum perspicere et mox insti­tutionem eorundem captui conformare possit. II. Dum praeceptor litteras dignoscendi et appelandi rationem do­cet: describat in tabulam, inspectante discipulo suo, litteram unam, eamque appellet nomine suo; post, manu discipuli prehe.nsa, jubeat eundem scripto imitari, et verbo exprimere litteram sibi praescriptam; neque prius eam relinquat, quam viderit, figurám et vocabulum litterae haesisse in animo discentis. Ita eundo per singulas litteras, ludendo discet puer sine taedio; modo ne con­tinuo diu detineatur, et ad multas litteras diversas cognoscen­das simul abstrahatur. III. Ubi jam discipuli litteras dignoscere et appellare poterunt, docebit praeceptor litterarum, primum quidem duarum tantum, mox plurium in unam syllabam collectionem; sumendo pro libitu varias litteras et interrogando, ostendoque crebrius, quomodo hae aut istae litterae junctim sint proferendae. Sic ubi ex sola imagina tione aliquam litterae jugendi facultatem puer consequutus est; jubeatur simile tentare in syllabis, quae in libro elementario huic fini, sunt adnotatae. IV. Lectura ex solis ipsis syllabis, juncüjn simul' pronuntiandis, sine separata litterarum singularum appellatione, discenda erit. Verbi gratia: Id quod prius sic prolatum: a, b, ab,:jam omissis prioribus proferatur ab. Hic jam incipient discipuli syllabas et voces, sibi praescriben­das, imitari scripto et easdem simul legére: et sic lecturam cum judicio facilius addiscere possint.

Next

/
Thumbnails
Contents