Iványi Béla: A római szent birodalmi széki gróf Teleki-család gyömrői levéltára. (Szeged, 1931.)

Nyiry sur les principes de la philosophie, nous sommes rare­ment d' accord. II est ennemi de Krug ; et c est pourtant le premier philosophe des nos tems. Monsieur Péterfy a lu son ouvrage intitulé : Mathesis Intensorum." A levélírás és a filo­zófiai vitatkozások mellett kezdi László megszeretni a jogtudo­mányokat is, s erről 1828. október 6-án Sáros-Nagy-Patakról így ír anyjának : „JT ai de la passión pour les droits; je m' y applique avec une rare assiduité. Je serai un jour celebre ju­risconsult." Ugyanezen év novemberében (17-én) egy Pesten kelt, de Patakon feladott levelében egy újabb vitájáról ír, a melyet háziurával folytatott. „Ich erzáhlte ihm von den ungrischen Opern, die in Pest gegeben wurden, und rühmte ihm die Nütz­lichkeit des Theaters in allén Lándern, wo etwas Cultur herrscht. Er war gar nicht meine Meinung, sondern behauptete das Thea­ter habe so einen verderblichen Einflusz auf die Sitten der Magyarén, dasz es nichts als recht und biliig wáre alle ung­rischen Schauspieler als Verbrecher zu strafen. Was denken Sie von so einen gelehrten ? Ist es keine Schande fúr unser berühmtes Collegium dasz solche Vorurtheile hier herrschen ? Mit unseren altén Kövi politisire ich öfters, ich fühle mich glücklich, wenn ich dann und wann einen liberal denkenden Menschen finde. Welch ein Genusz über Osterreich frei schimp­fen zu können ?" Ebben a levélben tehát a jövő Teleki Lász­lója, az író és a politikus már nyújtogatja oroszlán körmeit. Bár mennyire nem szerette is László Patakot, mégis az idő itt is csak telt, és lassan 1829-re fordult. Patakon is bekö­szöntött a farsang, melyről a fiatal gróf szintén beszámolt any­jának. Egy-egy bál Patakon persze esemény számba ment, s mindenesetre kellemesen tarkította a gróf itteni életét. Február 22-én kelt levelében azt írja anyjának, hogy a farsang kezd briliáns lenni és bálok is vannak. „Unser Fasching fángt an sehr brillant zu werden, auch gestern habén wir einen Ball gehabt. C* est Madame Somossy, qui eu la complaisance de nous amuser de cette maniére, et ce fut pour honorer la Sain­te. . . qui porté le nom de sa fille, c est une jeune demoi­selle de quatorze ans, qui est de la plus aimable timidité et d' une simplicité admirable. Morgen oder übermorgen werden wir wieder tanzen und das bey den drei Grazién des Profes-

Next

/
Thumbnails
Contents