Barabás Samu: A római szent birodalmi gróf széki Teleki család oklevéltára. II. 1438–1526. (Budapest, 1895.)

1514. nov. 10. (1515.) oct. 16. Azzonfalwa, utraque *) Kallyan, Wyssa, Sarmas et Mezewzylwas alio nomine Waydazylwas, item portionum suarum possessionariarum in pre tactis possessionibus Chanad et Zederyes, ac Swk et Mehes habitarum, vicinis et commetaneis earundem universis inibi legitime convocatis et presentibus accedendo introducat prefatum Martinum Erdély de Somkerek et suos heredes universos in domínium earundem possessionum et portionum possessionariarum, statuatque easdem eisdem simul cum cunctis suis utilitatibus et pertinentiis quibuslibet prescripti iuris nostri regii titulo ipsis incumbenti perpetuo possidendas, si non fuerit contradictum, contradictores vero si qui fuerint, evocet eosdem contra annotatum Martinum Erdély ad terminum competentem vayvode predictarum partium regni nostri Transsilvanarum in presentiam rationem contradictionis eorum reddituros; et post hec huiusmodi introductionis et statutionis seriem cum contradictorum et evocatorum, si qui fuerint, vicinorumque et commetaneorum, qui premisse statutioni intererunt nominibus terminoque assignato, ut fuerit expediens, dicto vayvode nostro Transsilvanensi fideliter rescribatis. Dátum Bude, in profesto beati Martini episcopi et confessoris anno domini Millesimo quingentesimo decimo quarto, regnorum nostrorum Hungarie etc. anno vigesimo quinto, Bohemie vero quadragesimo quinto. Nos itaque premissis mandatis dicti domini nostri regis obedientes ut tenemur, una cum ante nominatis nobilibus Salatiele de Fratha et Barnaba de Tholdalag alias de Galthew hominibus eiusdem domini nostri regis de curia sua regia ad id specialiter transmissis unum ex nobis videlicet religiosum virum fratrem Barnabam sacerdotem, custodem ecclesie nostre et socium nostrum conventualem ad premissas introductionem et statutionem faciendas nostro pro testimonio fidedignum duximus transmittendum, qui tandem exinde ad nos reversi nobis pariformiter retulerunt eo modo, quod ipsi et primo prefatus Salatiel de Fratha et dictum testimonium nostrum feria tertia, in festő scilicet beati Galli confessoris noviter preterito et aliis diebus immediate sequentibus ad id *) így, hátrább is még egyszer utriusque helyett.