Barabás Samu: A római szent birodalmi gróf széki Teleki család oklevéltára. II. 1438–1526. (Budapest, 1895.)

1468. •nart. 23. apr. 1. num instatuendarum, vicinorumque et commetaneorum, qui premisse statutioni intererunt, nominibus terminoque assignato eidem nostre personali presentie fideliter rescribatis. Dátum Strigonii, feria quarta proxima post dominicam Oculi anno domini Millesimo quadringentesimo sexagesimo octavo, regni nostri anno undecimo, coronationis vero quarto. Nos *) itaque mandatis prenominati domini nostri regis obedire cupientes ut tenemur, una cum memorato Anthonio Desew de Patha homine sue serenitatis unum ex nobis videlicet religiosum virum fratrem Ipolitum sacerdotem, socium nostrum conventualem ad premissas introductionem et statutionem faciendas nostro pro testimonio transmisimus fidedignum, qui demum exinde ad nos reversi nobis uniformiter retulerunt, quod ipsi feria sexta proxima ante festum beati Ambrosii episcopi novissime preteritum, consequenterque aliis diebus ad id aptis et sufficientibus ad facies preseriptarum possessionum Swk, Wyssa, utriusque Kalyan, necnon Magyarsarmas, Olabsarmas, Azzonfalwa, Olahbare et Omboz nuncupatarum, necnon medietatum dictarum possessionum Zouath et Kethelen vocatarum vicinis et commetaneis earundem puta Bartholomeo de Moch, Stephano de Iklod, Iohanne et Stephano de predicta Swk, necnon circumspecto viro Petro Soldus dicto in possessione Apathyda commorante in persona venerabilis ac religiosi viri domini Petri abbatis huius ecclesie nostre, domini et prelati nostri aliisque quampluribus nobilibus videlicet et ignobilibus inibi legitime convocatis et presentibus accedendo prelibatum Nicolaum Chwpor vayvodam in domínium earundem introduxissent, easdemque eidem simul cum suis utilitatibus et pertinentiis quibuslibet premisse regie donationis titulo sibi incumbenti statuissent perpetue possddendas nullo penitus contradictore apparente, legitimis et sufficientibus diebus in faciebus earundem permanendo. In cuius rei memóriám firmitatemque perpetuam presentes literas nostras privilegiales pendentis et autentici sigilli nostri munimine roboratas duximus concedendas. Dátum quinto *) Innen kezdve egykorú másolata (úgy látszik, conventi jegyzőkönyv töredék), a melyből a nevek írásának eredeti alakját is helyreállíthatónak véltük, az orsz. It. Dl. 2S,40S.