Barabás Samu: A római szent birodalmi gróf széki Teleki család oklevéltára. I. 1206–1437. (Budapest, 1895.)
misimus fideliter exequenda, qui demum ad nos reversi concorditer retulerunt, quod ipsi tertia feria, videlicet in festő beati Blasii martyris proxime preterito ad faciem prenominate possessionis Sard episcopalis pariter accessissent et universis vicinis ac commetaneis eiusdem circumquaque legitime convocatis ipsisque presentibus particulam possessionariam seu terram ad eandem possessionem Sard pertinentem, que olim per populos sive hospites de Igun et de Karakó coram magniíico viro comite Lamperto quondam iudice curie vestre, iuxta tenorem suarum literarum ac seriem iudicialem eiusdem legitime acquisitam et obtentam et sic ad easdem possessiones vestras Igun et Karakó vocatas applicatam, nunc ab eisdem possessionibus et per consequens hospitibus vestris regia auctoritate ablatam et remotam per veteres metas reambulassent iuxta veteres metas, ubi necesse erat, novas erigendo, reambulatamque et ab eisdem possessionibus Igun ac Karakó separatam et distinctam cum omnibus iuribus et quibuslibet utilitatibus suis restituissent et statuissent ipsi ecclesie beati Michaelis archangeli Transsilvane et per eandem venerabili in Christo patri domino Andree episcopo Transsilvano ac pro tempore in eadem ecclesia sibi succedentibus perpetuo possidendam, nemine penitus ibidem contradictore apparente. Cuius quidem possessionarie particule sive terre ad possessionem Sard pertinentis de speciali gratia vestre maiestatis restitute cursus metarum hoc ordine distinguntur: prima enim meta principális incipit et oritur ab oriente iuxta fluvium Bochardpataka dictum super uno lapide in terram misso sive fosso > que distingit tribus possessionibus, scilicet eidem possessioni Sard, ac Igun et Bochard, abinde progreditur versus possessionem Igun iam dictam, ubi in terris arabilibus una meta de novo apposita extitisset, deinde vádit, ubi nova meta, dehinc meat ad metam similiter de novo erectam, abinde pervenitur ad finem eiusdem possessionis Igun, ubi iuxta quendam alveum in spinetis novam metam confodissent, deinde transilit fluvium Igunpataka vocatum et adiungit quendam montem, in quem ascendendo prope ad eandem Igun nova meta, deinde ulterius eundo