Lukinich Imre: Podmaniczky család oklevéltára. I. (Budapest, 1937.)

Johannis, Michaelis et Stephani liliorum eiusdem, quod ipsi in dominium cuiusdam possessionis Dryenowe vocate in comitatu Trinchiniensi adiacentis, ipsos exponentes titulo nostre donationis perpetue concernentis, legittime vellent introire. Super quo fidelitati vestre firmiter precipiendo mandamus, quatenus vestrum mittatis hominem pro testimonio fidedignum, quo presente Johannes de [Wdjycha,

1 aut Venceslaus de Marsy willa,

2 vei Georgius de Zalusye,

3 sin Demetrius de Naghcherna,

4 seu Johannes de Klobwczhicz,

5 sive Georgius de Mezne,

6 neve Mathias de Borsycz,

7 aliis absentibus homo noster ad faciem prescripte possessionis Dryenowe, vicinis et commetaneis eiusdem universis inibi legittime convocatis et presentibus, acce[dendo] introducat memoratum Ladislaum Podmanyczky ac Johannem, Michaelem et Stephanum filios eiusdem in dominium eiusdem, statuatque eandem eisdem nomine iuris nostri regii prem[iss]o nostre donationis titulo eis attinenti perpetuo possidendam, si non fuerit contradictum. Contradictores vero si qui fuerint, evocet ipsos contra annotatos exponentes nostram persona[l]em in presentiam ad terminum competentem rationem contradictionis eorum reddituros. Et post hec huiusmodi introductionis et' statutionis seriem cum contradictorum et evocatorum, si qui fuerint, vicinorumque et commetaneorum, qui premisse statutioni intererunt nominibus, terminoque assignato, ut fuerit expediens, eidem nostre personali presentie fideliter rescribatis. Dátum Bude, sabbato proximo ante dominicam Oculi,

á anno Domini millesimo quadringentesimo octuagesimo secundo. Nos itaque mandatis vestre celsitudinis per omnia, ut tenemur, obedire cupientes, unacum prefato Johanne de Vdycha homine vestre excellentie nostrum hominem, videlicet discretum Blasium presbiterum, rectorem altaris beati Nicolai episcopi et confessoris in dicta ecclesia nostra fundati, ad premissa suo ordine exequenda nostro pro testimonio fidedignum duximus destinandum. Qui tandem ad nos reversi nobis uni1—

7 L. az előbbi (92. sz.) oklevél jegyzeteit. 8 1482 március 9.