Fekete Nagy, Antonius – Makkai, Ladislaus: Documenta historiam Valachorum in Hungaria illustrantia, usque ad annum 1400 p. Christum. (Budapest, 1941. Études sur l'Europe Centre-Orientale. 29.)

exhíbuít nobis quasdam duas litteras patentes, unam scilicet no­stram maiori et autentíco sigillo nostro consignatam, super per­hempnali collatione quarundam possessionum nostrarum regalium Chanad, Magyarbarod, Olahbarod, Chaclyas, Chormel et Nogpa­tak vocatarum ín comitatu Byhoríensi exístentium et aliam con­ventus de Jazow super legítima earundem statutione pro eodem rite factis confectas tenorum subsequentium. Supplícans exinde maiestatí nostre humiliter et devote, ut easdem ratas, gratas et acceptas habendo nostrísque litteris prívilegialibus verbotenus in­seri faciendo pro ipso et suis heredibus ínnovantes perpetuo va­lituras dignaremur confirmare, Quarum unius, utputa nostre pa­tentis líttere tenor talis est: (etc. Suít la charte du roi Sigismond faite á Temesvár le 6 mai 1392. Cf. le No. 380.) Alterius siquídem videlicet annotati conventus similiter patentis líttere tenor per omnia is est: Viro magnifíco domino Leusthachyo (etc. Suit la charte en date du 20 avril 1393 du couvent de Jászó, comprenant aussi l'ordre donné par Sigismond á Bude le 6 janvier 1393. Cf. le No. 399.), Nos igítur humíllímís et devotís ipsius comítis Jo­hannis supplicationibus nostre per eum subíective oblatís maie­statí, regia benignítate exauditis et clementer admissís prefatas duas litteras, nostram scilicet et annotati conventus de Jazow patentes, non abrasas, non cancellatas, nec ín alíqua earum parte víciatas, sed prorsus omni suspítíonis vitio destítutas, presentibus­que verbotenus insertas, quo ad omnes earum contínentias, clau­sulas et articulos acceptamus, approbamus et ratifícamus, ípsas níchílominus requirentíbus fídelissimis eiusdem comítís Johannis obsequíorum merítis nobis per eum laudabiliter exhibítis regia auctorítate ex eiusdem serenissime principis domine Marié pre­missa Dei gratia regine Hungarie consortís nostre precare, prela­torum et baronum nostrorum consilio prematuro ac ex certa no­stre maiestatis scíentia pro eodem comite Johanne, suísque here­dibus et successoribus universis ínnovantes perpetuo valituras confírmamus presentis scripti nostri patrocinio medíante. Salvo solum modo iure alieno. In cuius rei memóriám, firmitatemque perpetuam presentes concessimus litteras nostras privilegiales pendentis et autentici sígilli nostri dupplicis munímine roboratas. Dátum per manus reverendissimi in Christo patris et domini do­mini Johanni archíepiscopí Strigoniensis locique eiusdem comítis perpetui ac aule nostre et ipsius reginalís maiestatum eximií can­cellaríí, 3 dílecti nostri et fidelis, anno Domini M-mo CCC-mo no­nagesimo quarto, quinto Kalendas mensís Februaríi, regni autem nostri anno septimo, venerabilibus in Christo patribus et dominís Valentino títuli sancte Sabine sacrosancte Romane ecclesie presbi­tero cardinali et alme ecclesie Quínqueecclesíe gubernatore, 4 ac 3 Jean Kanizsay de genere Osl fut archevéque d'Esztergom entre 1387 et 1418, Archives Nat. arch, camere. Liber dign, eccl, p, 9. Eubel: Hierarchia Catholica, I, p. 490. 4 Le cardinal Valentin Alsáni fut évéque de Pécs entre 1374 et 1410.

Next

/
Thumbnails
Contents