Fekete Nagy, Antonius – Makkai, Ladislaus: Documenta historiam Valachorum in Hungaria illustrantia, usque ad annum 1400 p. Christum. (Budapest, 1941. Études sur l'Europe Centre-Orientale. 29.)

síluaní et comitís de Zonuk arbítratíonales recepimus ín hec verba: Nos Ladíslaus voyuoda Transsíluanus et comes de Zonuk 1 memorie commendamus, quod Ladislao filío Kernen de Zamus­falua 2 personaliter ab una, parte vero ab altéra Gerew, Gregorío, Ladislao filiis Gerew et Andrea filio Michaelis ac Nicolao filío Johannis de Vasarhel 3 similiter personaliter coram nobis consti­tutís confessum extítit per eosdem oraculo vivevocís ín hunc mó­dúm, quod ipsi ín facto dívisionis possessionum, videlícet Vasar­hel 4 predícte, Eztana, 5 Panyk, f i Kapus 7 et Zamusfalua 8 vocatarum ratíone cuíus idem Ladíslaus ín congretione nostra generáli uni­versitatí nobílíum et alterius cuiusvis status et conditionís homínum dicte partis Transsíluane octavo die festi Pasce Domini 9 Torde ce­lebrata lítem movere íntendísset, se arbitrio octo proborum et no­bilium virorum equali numero adducendorum submísissent et sub­miserunt coram nobis talí modo, quod quidque iidem octo probi et nobíles viri ín festő Nativítatis beati Johannis baptiste nunc venturo 1 0 in villa Vasarhel predicta coram testimonio conventus ecclesie beate vírginís de Clusmonostra, quod per ipsum conven­tum serie presentium ad id amicabiliter transmítti postulamus, audítís partíum propositíonibus, visisque et examinatis lítteralibus instrumentís ipsarum hoc etiam revísís ipsis possessionibus, si ipse partes in recta dívisíone earundem existerínt, tunc easdem partes in ipsa recta divísíone commíttere, sí autem predícte partes in ipsa dívisíone díscordes ínvenerint, tunc, quíaque arbítrarentur, hoc ambe partes tenerentur acceptare talí vinculo obligamínís inter­posito, quod si qua partium ipsum arbítríum dictorum octo probo­rum et nobílíum virorum non acceptaret, tunc talís pars contra partém alteram ipsum arbítríum acceptantem ín quinquagínta mar­cís eidem parti adverse et ín tribus marcís iudici convinceretur eo facto. Ad que se partes predícte personaliter sponte obligarunt coram nobis. Dátum vígesímo quarto die congregationis nostre pre­1 II s'agit de Ladislas de Losonc. Cf. le document No. 364. 2 La famille Kemény ou autrement Keményffy (de Gyerőmonostor) et la future famille Kabos ou autrement Kabosffy. Cf. Csánki V, pp. 512 et 521. 3 La famille Gyeröffy de Gyerővásárhely est de la méme origine que la famille Kemény, Cf- Csánki V, p, 512, 4 Vásárhely est identique á Gyerővásárhely ainsi nőmmé d'aprés Gerő, plus haut mentionné. II est situé dans le comitat de Kolozs, au Sud- (Est) de Bánffy-Hunyad, Cf. Csánki V, p, 359, 5 Esztana, aujourd'hui Sztána, au Nord-Est de Bánffy-Hunyad, Cf, Csánki V, p- 348. 6 Pányik, au Sud-Est de Bánffy-Hunyad. Cf. Csánki V, p- 392. " Kapus, aujourd'hui deux endroits, Nagykapus (Magyarkapus) et Kis­kapus (Oláhkapus), dans le voisinage de Gyalu, á l'Ouest de Kolozsvár. Cf. Csánki V, p. 365. 8 Szamosfalva, á proximité de Kolozsvár, dans la direction de l'Est. Cf. Csánki V, p. 403, 9 Le 2 mai 1391. 1 0 Le 24 juin 1391.

Next

/
Thumbnails
Contents