Oklevéltár a gróf Csáky család történetéhez. I. Oklevelek 1229–1499. (Budapest, 1919.)
in hunc modum, quod licet egregius Michael filius condam magnifici Francisci de Chaak a multis retrofluxis temporibus nonnullas expensas scilicet necessarias dederit et eidem administraverit, ob hoc eadem domina Katherina dotes et res paraphernales suas de iuribus et porcionibus possessionariis condam Georgii Orbonaz prioris domini et mariti sui et per consequens ipsius condam Johannis de Peren iuxta regni consuetudinem eidem provenire debentis necnon totales porciones suas possessionarias ubivis et in quibuscunque comitatibus intra ambitum regni existentes habitas prefato egregio Michaeli de Chaak in perpetuum dedisset donasset contulisset et perpetuasset, nostrique dedit donavit contulit et perpetuavit in presencia iure perpetuo et irrevocabiliter in filios filiorum et heredum per heredes devolvendas tenendas possidendas pariter et habendas, nullum ius nullamve iuris sew perpetuitatis et dominii proprietatem ipsa domina Katherina in eisdem sibi ipsi reservando, sed totale dominium et omnem iuris proprietatem, quod et quam in eisdem habuisset vei habere sperasset in futurum, in et ad prefatum Michaelem de Chaak eosdemque proles et successores universos transferendo pleno iure, hoc non pretermisso, quod donec et quousque eadem domina Katherina quod in nutu consistit divino in hac luce vitám ducere poterít, sepefatus Michael de Chaak sicut in antea, ita et in futurum singulis annis expensas et cuncta necessaria eidem domine Katherine dare tribuere et administrare debeat et teneatur. Jn cuius rei memóriám firmitatemque perpetuam presentes litteras nostras privilegiales pendentis et autentici sigilli nostri munimine roboratas eidem Michaeli de Chaak duximus concedendas. Dátum tercio die termini prenotati anno domini millesimo quadringentesimo septuagesimo nono, religiosis Jpolito custode, Petro predicatore, Martino Matheo necnon utrisque Michaele et Blasio presbyteris ceterisque fratribus in dicto nostro monasterio salubriter existentibus et devote Deo famulantibus. Hártya fehér-piros-kék zsinegről függő töredezett pecséttel a központi levéltárban 105. csomó 1. szám.