Oklevéltár a gróf Csáky család történetéhez. I. Oklevelek 1229–1499. (Budapest, 1919.)
contradiccionis eorum reddituros, et post hec huiusmodi introduccionis et statucionis seriem cum contradictorum et evocatorum, si qui fuerint, vicinorumque et commetaneorum, qui premisse statucioni intererunt, nominibus terminoque assignato eidem nostre personali presencie fideliter rescribatis. Dátum Bude feria quarta proxima post festum beati Urbani pape, anno domini millesimo quadringentesimo [1478 május 27, Buda? septuagesimo octavo. Nos igitur mandatis ipsius domini nostri obedire cupientes ut tenemur, unacum Elia de Chydarocz homine suo regio prefato unum ex nobis scilicet honorabilem magistrum Thomam de Zederkzn socium et concanonicum nostrum ad premissas introduccionem et statucionem testimonio transmisimus fidedignum, qui tandem exinde ad nos reversi nobis consona voce retulerunt, quod ipsi feria quinta proxima post festum Nativitatis beate Marié virginis proxime preteritum et aliis diebus ad id . .. facies predicti predii Ohath et pertinenciarum eiusdem, videlicet NaghChatha Kys-Chatha Magyargyowad Thoth-Gyowad Theethews Laubozegh Jakabfalwa et Maraz vocatorum omnino in comitatu Themesiensi existencium habitarum, consequenterque iuris sui regii in eisdem habiti, vicinis et commetaneis eiusdem et earundem universis inibi legittime convocatis signanter Stanislao ac Bartholomeo Berzen de Chaba, Benedicto de Nyaragh Petro Zekel de Zewldes Sebastiano Thewrek de Zegehaza Gallo Porkoláb de Zenth-Marton ac Nicolao Mathko de Jobagh presentibus accedens idem homo regius prefato nostro testimonio presente introduxisset prefatos Michaelem Franciscum et Benedictum de prefata Chaak in dominium prenotati predii Ohath ac pertinenciarum eiusdem supradictarum necnon sui regii iuris in eisdem habiti, statuissetque idem et easdem eisdem premisse sue regie donacionis titulo ipsis incumbenti perpetuo possidendas, nullo penitus contradictore apparente, tam in facie prescripti predii Ohath et pertinenciarum eiusdem supradictarum consequenterque iuris sui regii in eisdem habiti, quam eciam expost coram nobis legittimis diebus et horis expectantibus, salvo semper iure iamfate ecclesie nostre. In cuius rei memóriám firmitatem-