Oklevéltár a gróf Csáky család történetéhez. I. Oklevelek 1229–1499. (Budapest, 1919.)

1417 márczius 20. A váradi káptalan bizonyítja, hogy Zsigmond királynak 1417 február 22-én kelt meghagyására Csáky Miklóst és Györgyöt Árpád biharmegyei birtokba zálogjogon bevezette. Capitulum ecclesie Waradiensis omnibus christifidelibus tam presentibus quam futuris presens scriptum inspecturis salutem in omnium salvatore. Ad universorum noticiam harum serie volumus pervenire, quod nos litteras regie maiestatis introductorias pariter et statutorias preceptorias nobis directas omni cum reverencia recepimus in hec verba. Sigismundus Dei gracia Romanorum rex semper augustus ac Hungarie etc. rex fidelibus suis capitulo ecclesie Waradiensis salutem et gráciám. Dicitur nobis in personis fidelium nostrorum magnificorum virorum Nicolai de Chaak wayvode Transilvani et Georgii fratris eiusdem alias comitis Siculorum, quomodo ipsi in dominium cuiusdam totális possessionis Árpad vocate in comitatu Byhoriensi habite ipsos titulo pignoris concernentis legitime vellent introire. Super quo fidelitati vestre firmiter precipiendo mandamus, quatenus vestrum mittatis hominem pro testimonio fidedignum, quo presente Nicolaus de Gezth vei Stephanus de Solmos an Georgius de Gered sive Stephanus seu Martinus de Beges ceu Mychael de Bors vei Andreas filius Nicolai de Kecheth neve Johannes de Petherd aliis absentibus homo noster ad faciem prefate possessionis vicinis et commetaneis eiusdem universis inibi legitime convocatis et presentibus accedendo, introducat prefatos Nicolaum de Chaak wayvodam et Georgium fratrem eiusdem in dominium eiusdem statuatque eandem eisdem premisso pignoris titulo ipsis incumbenti possidendam, si non fuerit contradictum, contradictores vero si qui fuerint, evocet ipsos contra memoratum Nicolaum et Georgium nostram in presenciam ad terminum competentem racionem contradiccionis eorum reddituros, et posthec ipsius possessionarie introduccionis et statucionis seriem cum nominibus contradictorum et evocatorum, si qui fuerint, terminoque assignato nobis fideliter rescribatis, presentes autem sigillo nostro maiori, quo ut