Oklevéltár a gróf Csáky család történetéhez. I. Oklevelek 1229–1499. (Budapest, 1919.)

alias comitis Siculorum nostrorum, necnon Stephani fratrum suorum carnalium de eadem in personis ad nostre celsitudinis veniens conspectum, exhibuit nobis quoddam privilégium nostrum, ipso maiori dupplici sigillo nostro alias ut premittitur confracto et permactato consignatum, tenores et continencias quarundam duarum literarum unius scilicet nostre patentis super donacione et perennali nostra collacione cuiusdam possessionis nostre Darowch nuncupate et alterius honorabilis capituli ecclesie Yaradiensis privilegialis super legitima statucione eiusdem, pro eisdem rite factis confectarum confirmative in se habens et continens tenorem subsequentem, supplicans nostro culmini suo ac nominibus quibus supra prece subiectiva, ut idem privilégium nostrum ratum gratum et acceptum habendo nostrisque literis privilegiaiibus sub moderno novo nostro autentico sigillo emanandis verbotenus inserifaciendo pro eisdem eorumque heredibus et posteritatibus universis innovantes perpetuo valiturum dignaremur confirmare, cuius quidem privilegii nostri tenor sequitur in hec verba. Átírva a királynak 1396 június j o-én kelt adománylevele Darócz birtokról (179—181. 1.). Nos igitur humillimis et devotis prefati viri magnifici Nicolai de Chaak alias vayvode nostri Transilvani supplicacionibus, per ipsum suo ac nominibus quibus supra nostre subiective oblatis maiestati regia benignitate exauditis clementer et admissis, prefatum privilégium nostrum non abrasum non cancellatum nec in aliqua sui parte suspectum sed omni prorsus ambiguitatis rubigine destitutum, imo mere et sincere veritatis integritate prepollens, presentibusque de verbo ad verbum insertum, quo ad omnes eiusdem articulos clausulas et continencias acceptamus approbamus et ratificamus. Idem nichilominus pensatis et attentis fidelitatibus et fidelium serviciorum laudedignis meritis sincerisque complacencüs ipsorum Nicolai vayvode et Georgii alias Siculorum nostrorum comitis per ipsos nobis a tempore quo nos ad gubernandum regni nostri solium fuimus Deo annuente mirifice subümati et sceptra dicti regni nostri cum solita ingenti solempnitate adepti, in cunctis nostris et eiusdem regni nostri arduis manifestis et