Oklevéltár a gróf Csáky család történetéhez. I. Oklevelek 1229–1499. (Budapest, 1919.)

nostri dupplicis munimine roboratas. Dátum per manus reve­rendissimi in Christo patris et domini domini Johannis de Kanisa archyepiscopi alme ecclesie Strigoniensis locique eius­dem comitis perpetui, necnon primatis et sedis apostolice legati, auleque nostre maiestatis summi cancellarii, diJecti nostri et fidelis, anno domini millesimo quadringentesimo primo, tri­decimo Kalendas mensis Marcii, regni autem j »40' február i 7. nostri anno quartodecimo. Venerabilibus in Christo patribus et dominis Valentino tituli sancte Sabine sacrosancte Romane ecclesie presbitero cardinali et ecclesie Quinqueecclesiensis gubernatore ac eodem domino Johanne ipsius Strigoniensis, Colocensi sede vacante, Andrea Spalatensi et altero Andrea Ragusyensi archyepiscopis, Luca Varadiensi, Nicolao electo Transsilvanensi, Eberhardo Zagrabiensi, Thoma Agriensi, Johanne Boznensi, Mychaele Vesprimiensi, Johanne Jauriensi, sede Vacyensi vacante, Petro Nitriensi, fratre Gregorio Chanadiensi, Syrimiensi sede vacante, Grisogono Traguriensi, Francisco Scardoniensi, Ladislao Tynniensi, Johanne No­nensi, Antonio Sibinicensi, Nicolao Corbaviensi et Leo­nardo Segniensi ecclesiarum episcopis, ecclesias Dei feliciter gubernantibus, necnon magnificis viris Detrico Bubek regni nostri palatino, Styborio de Styborich, vayvoda nostro Trans­silvano et comite de Zolnuk, comite Frank de Zechen iudice curie nostre, Nicolao de Gara Dalmacie et Croacie predicto­rum ac tocius Sclavonie, Johanne de Maroth Machoviensi banis, honore banatus Zeuriensis vacante Georgio Jakch tavarnicorum, Stephano de dicta Kanisa ianitorum, Johanne Grof dapiferorum, Emerico de Peren pincernarum, Johanne filio magistri Ladislai filii condam comitis Stephani Bebek agazonum nostrorum magistris, eodem Styborio comite Poso­niensi aliisque quampluribus comitatus regni nostri tenentibus et honores. \ívülről egykorú kézzel: Donacic super castris Kereszeg et Adryan expedicionalis per notam infidelitatis Kopaz colla­tis sub priori et antiquo suo sigillo. Hártya, melynek zöld vörös selyemzsinegéről a pecsét elveszett, a családi levéltár központi részében i o. csomó 2. szám alatt.

Next

/
Thumbnails
Contents