Gerevich Tibor–Jakubovics Emil–Berzeviczy Albert: Aragoniai Beatrix magyar királyné életére vonatkozó okiratok. (Budapest, 1914. Monumenta Hungariae Historica. Diplomata 39.)
XIII. 1475. július 30. Beatrix herczegnő levele (már «magyar királyné» név alatt) IV. Sixtus pápához, Nápolyból, Bonaventura Szt. Ferencz-rendi szerzetesnek szentté avatása ügyében, Velenczei Szt. Márk-könyvtár, Class. X. Cod. CLXXV. Sanctissime ac beatissime pater et domine, post humilem fìliae commendationem ac pedum oscula beatorum. Tritum proverbium est ac pene divinum : vox populi, vox dei. Si petrae loquerentur, si arbores conclamarent, si ratione carentia ammalia cuncta voces humanas emitterent, venerandum quondam virum Bonaventuram, qui inter caeteros beati ac divi Francisci minores fratres (sic enim eos appellari voluit) suo tempore sanctimonia et doctrina, omniumque artium ac sacrae theologiae scientia plurimum claruit inter sanctos electosque dei, merito reponendum fore utique conclamarent. Itaque beatissime pater, cum ad litterarum cognitio nec aliquantulum pervenerim et sub religione huiusmodi missarum sollempnia et sacramenta communia ab aliquot citra annis sumpserim, cum etiam in praesentiarum suscipiam, cupiebam admodum beatum huius viri corpus ob eius miram in deum pietatem, vitae sanctitatem et plurima virtutum ac sanctitatis dona divinitus sibi condonata inter caeteros sanctos referri debere. Cum ergo hoc diu proposuissem, denuo mihi innotuit serenissimam regiam maiestatem serenissimi domini regis Ferdinandi, genitoris et domini mei observandissimi, ne dum hanc voluntatem habere, verum etiam suis litteris sanctitatem vestram summis precibus orare, ut hunc tam sanctum virum, deo quidem cark-simum ac de Christiano nomine peroptime meritum inter eos, qui sancti nominantur et sunt, beatitudini vestrae connumerare dignetur, nomenque eius supremo ilio, divinoque honore exornet, quod mirum in modum animum mihi accendit, ut in meo proposito perstem ac sanctitati vestrae humiliter, flexisque genibus supplicem, quod de re tam sancta, tamque digna et universo pene Christiano nomini accepta regiae maiestati et mihi compiacere dignetur,. quemadmodum his meis litte2*
