Almási Tibor: Anjou–kori Oklevéltár. XI. 1327. (Budapest–Szeged, 1997.)

bonis divisim, ita quod decem milia, que pro dotalicio fűié predicti domini regis Boemie, et quindecim milia, que pro dotalicio prefati filii nostri designentur ex nomine, assignamus, videlicet in civitatibus reginalibus: Wereuche, Segusd, Labad, Chehy, Aranas, cum suis comitatibus, officialatibus, villis et pertinenciis universis, item ville Scentomburus, Scabas, due ville Athad, Balhas, Wthus, Daran, Chekene, Wylok, similiter cum omnibus suis utilitatibus, predicta decem milia marcarum, item Posoga cum toto suo districtu, castris, civitatibus, villis, opidis etaliis suis pertinenciis universis prefata quindecim milia marcarum sintpernos certitudinaliter demonstrata. Hoc expresso, quod si predictum Ladizlaum fűium nostrum, ante vei post obitum nostrum, habendo liberum vei liberos masculos, decedere forte contingeret, iidem filius sive filii in regno Hungarie supradicto succedere debeant, et ipsurn regnum adeos, etnon ad alios, iure hereditario pertinebit. Si vero sepedictum fűium nostrum, habendo fűiam vei fűias, mori contingeret, extunc ipsa vei ipse iuxta consuetudinem ipsius regni Hungarie hactenus observatam succedere et hereditare debebunt. Si autem sepedictum filium nostrum sine filiis vei fűiabus de hac luce migrare contingeret, tunc supradicta Anna, nurus nostra, utrumque dotalicium prelibatum usque ad mortem suam pacifice possidebit. Ea vero defuncta, predicta decem milia marcarum, per predictum dominum regem Boemie eidem Anne, fűié sue, racione dotalicii assignata, ad eundem et heredes suos libere revertentur. Ipseque dominus rex Boemie ac heredes sui predicti bona prescripta, que pro huiusmodi decem milibus marcarum sunt superius assignata, in sua potestate tenebunt pacifice, donec ipsis per nos vei ex parte nostri, de predictis decem milibus marcarum fuerit ex integro satisfactum. Cumque per nos, heredes vei successores nostros, reges Hungarie dornino regi Boemie vei heredibus suis memoratis sepedictam decem milia marcarum in predicta civitate nostra Trinchiniensi numerata fuerint et soluta, etabinde usque ad metas Moravie ex parte nostri vei successorum nostrorum predictorum secure conducta, tunc predicta bona debent esse libera et soluta. Nosque pro nostris tertigenis promittimus, quod nullum in ipsius pecunie deduccione inpedimentum prestabunt. Hoc eciam specialiter est adiunctum, quod si per mortem alterutrius, videlicet Ladizlai et Anne predictorum, veipropter difficultatem prefate dispensacionis, predictum matrimonium non posset legitime consummari, tunc nec nos, nec sepedictus dominus rex Boemie ad solvendum dotalicium erimus obligati, nichilominus tamen unió dileccionis et amicicie, et omnia alia, que pretacta sunt, debent per nos et sepedictum dominum regem Boemie inviolabiliter observari. Insuper si regem Boemie predictum contingeret diem extremum, tunc nos regnum Boemie, necnon ipsius regni heredes supradictos cum omnibus terris et iuribus suis in nostram proteccionem recipimus, et ipsum ac eos defendere tenebimur, et promittimus, tamquam propria bona nostra. Idern quoque dominus rex Boemie antedictus, liberis nostris et regno nostro Hungarie sepedictis, facere tenebitur viceversa, si nos, quod absit, migrare contingeret de hac luce. Ut autem hec omnia et singula premissa ac eciam ea, que in unione prius inter nos et sepedictum dominum regem Boemie habita et ordinata sunt, in omnibus et per omnia permaneant semper salva, in ecclesia sancti Jacobi apud fratres minores in civitate nostra Tymauia, super maius altare, presentibus venerabilibus in Christo patribus, Ladizlao archiepiscopo Colocensis, cancellario nostro, Hinkone electo Olomucensis, Andrea preposito Albensis ecclesiarum, vicecancellario nostro, necnon