Tasnádi Nagy Gyula: Anjoukori okmánytár. Codex diplomaticus Hungaricus Andegavensis. VII. (1358. jan. 1.–1359. márcz. 31.) (Budapest, 1920.)
Andree filii Stephani et Petri filii Petri in possessione Deuecher vocata existentis, presentibus vicinis et commetaneis eiusdem universis circumquaque existentibus accessissent, et cum eandem possessionem Deuecher cum portioné Dominici filii Zouard in eadem habita per veras suas metas, prout iidem Andreas et Petrus totalem ipsam possessionem tenuissent et possedissent, iuxta demonstrationem predicti Andree reambulassent, reambulatamque in condigno suo pretio estimare voluissent, tandem magister Johannes filius Jacobi de Forrou quandam particulam terre de ipsa possessione Deuecher a parte predicte possessessionis Forrou, quam ad eandem villám Forrou pertinere debere affirmasset, a tribus metis terreis antiquis circa magnam viam Kassensem existentibus, quarum unam ipsius possessionis Deuecher, aliam filiorum Johannis de Torna, et tertiam ipsius possessionis Forro fore dixisset, et ab ipsis tribus metis versus occidentem ad inferiorem finem dicte ville Deuecher usque ad unam arborem fructiferam in uno orto (így) cuiusdam hominis in inferiori fine a parte occidentali existentis, 1) et de ipsa et extra usque viam de Fay prohibuisset; quam quidem particulani terre per eundem Johannem prohibitam dimidio aratro sufficere debere conspexissent, residuas vero portiones, tam scilicet predictorum Andree et Petri, quam etiam Dominici filii Zouard prenotati, cum omnibus utilitatibus, scilicet terris arabilibus et rubetis, pro quatuor dimidio aratro regalis mensure, deum habendo pre oculis, unacum aliis probis viris visuali consideratione conspexissent; quarum estimationem nostro iudiciario examini transmisissent. Quarum visis tenoribus, prefatus procurator ipsius nobilis domine relicte Nicolai filii Aladari, ex parte eorumdem Andree filii Stephani et Petri filii Petri iustitiam per nos eidem domine postularat impertiri. Verum quia prefata domina relicta Nicolai filii Aladari non ipsam possessionem Deuecher, sed dotem et res suas parafarnales ex eadem possessione sibi provenire debentes ab eisdem Andrea et Petro requirebat et requirere intendebat, procuratorque eorumdem Andree filii Stephani et Petri filii Petri de medietate eiusdem possessionis Deuecher apud eosdem Andreám Helyesen: existentem (t. i. arborem fructiferam).