Nagy Imre: Anjoukori okmánytár. Codex diplomaticus Hungaricus Andegavensis. VI. (1353–1357) (Budapest, 1891.)

ad finem eiusdem possessionis Iwthas et ibidem in exitu eiusdem possessionis Iwthas circa paludem est meta terrea; item ab eadem meta per quasdam arbores salicis recte ad fluvium magnum, ad locum cuiusdam molendini Myskeemolna vocatum et transiens ipsum fluvium et ipse fluvius stat semper pro meta communi distingens pro capitulo ecclesie Vesprimiensis a parte meridiei et a parte possessionis Iwthas eisdem nobilibus de Iwthas, qui quidem fluvius usque ad viam protenditur,. ad quendam transitum in loco molendini Contlimolna dicti et ibi secus eandem viam est erecta una meta terrea: item ab eadem meta tendit ad meatum antiquum eiusdem fluvii sive alveum, qui quidem meatus fluvii antiqui est pro meta communi ipsi capitulo Vesprimiensi et nobilibus de Iwthas sepedictis, ita quod per eundem meatum pro meta positum communi diseurritur usque ad terras ecclesie de Ivapornuk, a parte meridiei per distinccionem ipsius fluvii et antiqui meatus eiusdem separat capitulo Vesprimiensi et a parte aquilonis nobilibus de Iwthas predictis et ibi mete terrarum predictarum terminarentur. Mete autem fenilium sive pratorum predictorum, prout similiter nobis in registro per eundem hominem nostram fűit reportatum, taliter distinguntur: quod prima meta terrea incipit iuxta quendam fluvium, que meta distat ab ipso fluvio ad partém aquilonis ad quantitatem spacii iactus unius lapidis, deinde protenditur ad quandam arborem piri silvestris, in cuius radice ab antiquo fűit quidam lapis pro meta positus a parte orientis, iuxta quam arborem est una meta terrea ; item eundo per eandem partém ad quantitatem unius iugeris terre et ibi est una meta terrea; item abhinc venitur ad partém meridiei et ibi in angulo quodam est una meta terrea, deinde pergit paium et flectitur ad partém occidentis et fenetum eiusdem capituli Vesprimiensis, quo nunc Johannes canonicus ecclesie Vesprimiensis et quondam sublector ex commissione eiusdem capituli utitur, quod eciam fenetum distinctum per metas ab aliis haberetur evidenter. . Dátum feria secunda proxima ante festum beati Martini confessoris prenotatum, anno domini Millesimo tricentesimo quinquagesimo quarto.