Nagy Imre: Anjoukori okmánytár. Codex diplomaticus Hungaricus Andegavensis. VI. (1353–1357) (Budapest, 1891.)
201. 1355. máj. 15. A pozsonyi káptalan előtt több karcsai nemes, Érsekkar csa nevű csallóközi birtokon megosztozik. Nos capitulum ecclesie Posoniensis. . significamus, quod discretus vir Johannes presbyter de Zeredahel et Stephanus filius Miko, item Nicolaus filius Thome pro se et pro Johanne filio Petri fratris sui, item Jacobus et Sebastianus filii Laurencii de Karcba arcliiepiscopali personaliter coram nobis constituti, nobis curarunt significare, quod per proposiciones et ordinaciones proborum virorum tam de genere suarum nacionum, quam eciam nobilium regni in provincia Challoukuz existencium, talem in possessione ipsorum divisionem perpetuam inter se ordinassent, ut a parte meridiei in sessione seu fundo curie Jacobo et Sebastiano, in medio autem Johanni presbitero et Stephano et a parte septemtrionis Nicolao et Johanni antedictis in latitudine per viginti quinque ulnas seu brachia regalia, et a parte orientis ad partém occidentalem in longitudine de meta ad metam cuilibet ipsorum et per eos eorum successoribus .. cessisset; si quid autem Nicolao ac Johanni memoratis in longitudine deficeret, cum mensura prelibata, hoc in latitudine de communi terra eorumdem augeretur, ita tamen, quod unusquisque ipsorum ante suam curiam amplam dimitteret viam inter se pro transitu communi, terras vero arabiles suas, prout ipsorum patres et ipsimet hactenus usi fuissent, eodem modo divisissent, fenetum autem, prata, pascua pecorum et reliqua qua habent secundum seriem premisse divisionis qualibet parcium premissarum semper possideret, tali obligacione mediante, quod si.. ipsi vei eorum successores .. vellent irritare divisionem . . extunc ante litis ingressum duas marcas denariorum latorum viennensium iudici, duas vero ipsam divisionem facientibus duasque memoratam divisionem acceptantibus et tenentibus .. solvere tenerentur . . Dátum feria sexta proxima post festum Ascensionis domini, anno eiusdem Millesimo CCC m o L-mo quinto. Pecsét nyomaival; eredetije a N. Muzeumban. Közli: Kovács N.
