Nagy Imre: Anjoukori okmánytár. Codex diplomaticus Hungaricus Andegavensis. VI. (1353–1357) (Budapest, 1891.)
lilio Martini persolvissent, et iidem Michael filius Mauricii ac Johannes filius eiusdem, item Stephanus, Mauricius et Nicolaus filii, Clara, Clala (így), Elisabeth et Chaka filie, ac domina Sebe uxor eiusdem Michaelis, nec non Michael filius Martini filius sororis predicti Mauricii personaliter comparentes predictam possessionariam porcionem in Fulseuprebul habitam, prout et quantum ipsos contigeret, cum omnibus pertinenciis.. specialiter cum iuribus prenotate domine Sebe uxoris, racione dotis et rerum parafernalium, ac prenominatarum filiarum eiusdem Michaelis filii Mauricii racione quarte filialis provenire debentibus, sub suis certis metis et antiquis, sub quibus idem Michael filius Mauricii eandem possedisset, pure et simpliciter eisdem Nicolao filio Benedicti et domine Clare matri eiusdem iure perpetuo pro dictis centum et sexaginta fiorenis predicto titulo emcionis dedissent et statuissent in domínium plénum eiusdem intro ( ) onus ( ) in hac parte per Georgium filium eiusdem Michaelis contingeret, ad se omnino assumsissent. Omnes causas et literas, que inter ipsos usquemodo mote et emanate essent, exceptis ( ) non possent, sopitas et inanes reddidissent ipse partes et reddiderunt coram nobis. Hoc eciam declarassent, quod iidem Michael filius Mauricii, filii et filie, ac Michael filius Martini et eorum successores, predictos Nicolaum filium Benedicti et dominam matrem eiusdem ac eorum successores in dicta possessionaria porcione pacifice contra quoscunque conservare, et si in eadem conservare eosdem non possent, extunc similem possessionariam porcionem in quantitate et qualitate ac valore eisdem dare tenerentur.. Dátum in festő beati Dominici confessoris, anno domini M° CCC m o quinquagesimo quarto. Ugyancsak a budai káptalannak 1355. mart. 22-én kelt «Nicolaus filius Benedicti de Prebul» kérésére kiadott átiratából, melynek eredetije megvan az Orsz. Ltárban N. R. A. 630. 19. dipl. oszt. 4442. Ugyanabban át van irva a káptalan 1354. jun. 7-én kelt levele is, melyre a föntebb közölt oklevél elején hivatkozás történik. Közli: Kovács N.
