Nagy Imre: Anjoukori okmánytár. Codex diplomaticus Hungaricus Andegavensis. III. (1333–1339) (Budapest, 1883.)
honorabilis capituli ecclesie Strigoniensis et mediantibus literis composicionalibus eiusdem capituli sub vinculo quingentarum marcarum super facto possessionum Berzetlie et Craznakorca yocatarum et castrorum ac possessionum ad easdem pertinencium ac aliarum causarum suarum in eisdem literis dicti capituli Strigoniensis expressarum fieri debuisset, acceptare, prout et nos in prefatis literis capituli Strigoniensis dictum negocium plenarie üde conspeximus occulata, debuissent, tamen quia ipsi nunc aliis negociis et necessitatibus essent prepediti, pro eo ipsi parili et Yoluntate unamini factum ipsius arbitrii super prenotato negocio . . ad quindenas festi Penthecostes futuro anno subsequentis duxissent prorogandum statu et fonna earundeni literarum capituli Strigoniensis permanente. Dátum in octavis quindenarum Pasce domini, anno eiusdem M° CCC° XXXmo quarto. Zárlatán kerék pecsét maradványaival; eredetije az orsz. lvt. kincst. oszt. N. K. A. 1547. 78. dipl. lvt. 2813. Közli: Kovács N. 57. 1384. Visegrád, apr. 21. I. Károly király előtt Ku . . . i János fia Simon és rokonai, Ősi nevű Tolna vármegyei birtokukat Ugali Ivánka fiának Pálnak elzálogosítják. Nos Karolus rex Hungarie memorie commendamus, quod Simon filius Johannis de Ku . . . pro se personaliter et pro Johanne fratre suo carnali, Emerico et Johanne filiis Simonis fratris carnalis predicti Johannis patris sui . . proposuit oraculo vive vocis, quod ipsi universas suas possessionarias porciones in possessione Ewsy vocata in comitatu Tolnensi habitas, in locis sessionalibus fimatis terris arabilibus et campestribus vineis et aliis quibuslibet utilitatibus magistro Paulo íilio comitis Iwanka de Wgal qui personaliter aderat, pro quindecim marcis grossorum boemicalium compoti budensis plene per eundem magistrum Paulum ut dixit persolutis a festő beati Gleorgii martiris proxime aífuturo in' de cini a revolucione eiusdem festi in eodem festő . . rodimendas ab eodem pignori obligassent, duplum ipsius pecunie incurrent si ipsum
