Nagy Imre: Anjoukori okmánytár. Codex diplomaticus Hungaricus Andegavensis. III. (1333–1339) (Budapest, 1883.)
dam particula terre pauperuin nobilium nunc in facie eiusdem possessionis Zynta residencium, unacum iure patronatus ecclesiarum sub bonoribus scilicet in ipsa possessione Zanyzlo beati Martini confessoris, ac in possessione Ghuba dicta sancti Teodori martiris, et capelle lignee sub bonore beati Bricii confessoris super facie memorate possessionis Zinta fundatarum.. necnon quibuslibet. . utilitatibus acl easdem tres possessiones pertinentibus.. altér alteri titulo permutacionis dedimus.. eisdem filiis Bricii et filiis Lewkus heredum in beredes, ipsi enim nobis et in ecclesia nostra pro tempore nobis succedentibus perpetuo . . possidendas . . pars alteram partém alternatim in . . plénum dominium ipsarum possessionum permutatarum presentibus bomine regio et testimonio conventus sancti Stepbani prothomartiris de promontorio "Waradiensi ex mandato eiusdem domini regis per ipsum conventum ad boc dato introduximus, nobis et sibi invicem easdem legitime statuendo. . pacijfice .. possidendas, nemine penitus contradictore apparente. Assummentes . , se se partes . . occasione prenominatarum possessionum . . temporum in processu . . ab omnibus impetere . . volentibus . . propriis laboribus . . expedire; ita tamen ? quod si qua parcium alteram partém in ipsis possessionibus permutatis conservare . . nequiret, extunc cuiuslibet possessio sive possessiones revertantur ad prioréin possessorem possidende, prout prius possidebat sine strepitu alicuius iudicii . . Dátum in quindenis Assumpcionis virginis gloriose, anno domini M° CÖC° XXX m<> octavo; discretis viris Philippo preposito, Ladislao lectore, cantore vacante, Petro custode. A püspök és káptalan selyem foszlányon függő pecséteivel, alúl cyrographum rajta ; eredetije a N. Muzeumban, a Kállay cs, ltban. Közli : Komáromy András. 326. 1338. sept. 1. A pécsváradi JLdp^dan bizonyítja, hogy a pécsi püspök és a margitszigeti apáczák meghatalmazottja Jenő, Nana és Lancsuk nevű birtokok határvonalán megegyezni nem tudtak. Nos conventus monasterii Waradiensis damus pro memória, quod cum iuxta continenciam memorialium literarum . .
