Nagy Imre: Anjoukori okmánytár. Codex diplomaticus Hungaricus Andegavensis. III. (1333–1339) (Budapest, 1883.)
audito tenore ipsarum literarum per dictum Renoldum exhibitarum asseruit dicens ipsum Renoldum falsé fecisse premissam inquisicionem, quia bomo regius in ipsa inquisicione proximus fuerit dicti Renoldi et ipsam inquisicionem idem bomo regius circa proximos Renakli falsé fecisset, quia in predicta congregacione sua ex nostro mandato celebrata illa causa modo infrascripto fuisset, ita videlicet, quod ipse Niclinus assurgens contra ipsum Renoldum proclamasset in hunc modum, quod ipse Renoldus ipsum potencialiter et sine lege exoculasset, et licet ipse Renoldus ipsam exoculacionem iuris ordine fecisse pluries confessus fuisset, tamen per iudices et iuratos semel secundario et terciario interrogatus super eo, cum quali lege ipsum Niclinum exoculaverit, nullám evidentem racionem nec aliquam excusacionem ipse Renoldus dare potuisset, et sic iidem iudices nobilium iurati et universi nobiles in eadem congregacione existentes eundem Renoldum in facto potencie adiudicassent remansisse, et post boc iidem nobiles causam dicti Renoldi cum eodem Niclino ad concordiam differi postulassent, et ipse ad peticionem eorumdem nobilium iuxta quantitatem ipsius cause ad concordiam partes dimisisset, secundo autem die ipsius congregacionis uxor illius ceci ad suam et iudicum iuratorum ac universorum nobilium presenciam accedendo, lacrimose conquesta fuisset, ut Ni cl in um maritum suum Renoldus ad descensum suum duxisset ut conveniret cum eodem, et boc nesciret utrum interfecisset vei abscondisset, quia postmodum maritum suum viclere non potuisset, peciit ítaque ex parte eiusdem Renoldi iusticiam sibi dari; ipse tamen Renoldus eundem cecum cum de presencia iudicum ad convencionem duxisset iterato et de presenti assumsisset, et quia iidem iudices, iurati assessores disse affirmassent et ipse Renoldus cecum pluries nominatum ad descensum suum duxisset, obhoc ipsi iudices iurati ipsum cecum de ipso Renoldo reduci et reddi postulassent, ipse vero Renoldus se scire et abscondisse negasset, cuius rei certitudinem iudices et iurati inquirendo sepedictum cecum per ipsum Renoldum nequiciose deductum et absconditum veraciter rescivissent; ideo eundem Renoldum iudices iurati et universi nobiles tamquam potenciális facti perpetratorem et prout furem bominis subtracti
