Nagy Imre: Anjoukori okmánytár. Codex diplomaticus Hungaricus Andegavensis. III. (1333–1339) (Budapest, 1883.)
prenominatos hominem magnificencie vestre et fratrem nostrum non a reambulacione sed a statucione possessionis eiusdem prohibuisset contradicendo . . quem itaque magistrum Petrum íilium Stephani predictus homo vester presente eodem fratre nostro eodem die super villa sua Suran vocata contra prenominatas religiosas dominas ad vestre dominacionis presenciam citavisset octavas diei Penthecostes nunc venturas eisdem pro termino assignando, instrumenta sua quibus mediantibus ipsam possessionem Eornos hactenus dinosceretur possedisse eidem magistro Petro in predictis octavis coram nobis statuere committendo. Dátum feria secunda proxima ante festum beate Elene regine, anno domini M° CCC° XXX 0 septimo. Zárlatán pecsét töredékeivel ; eredetije az orsz. lvt. kincst. uszt. 57. 8. Monial. Poson. dipl. lvt. 3063. Közli : Kovács N. 249. 1837. máj. 20. A pécsváradi convent az ország nádorának jelenti, hogy az Olivér mester lapai jobbágyai a margitszigeti apáczák Pozsoni nevű birtokán az erdő pusztításától eltiltattak. . . Vyllermo Drugeth palatino . . conventus monasterii AVaradiensis . . literas vestre dominacionis patentes recepimus . . et iuxta earumdem continenciain unacum Paulo de Dabaca homine vestro hominem nostrum fratrem Martinum . . pro testimonio transmisimus.. ad exequendum infrascripta, qui postmodum . . retulerunt, quod sicut idem homo vester presente predicto fratre nostro feria tercia proxima post quindenas beati Georgii martiris a nobilibus comprovincialibus et ab aliis libere condieionis hominibus scire potuisset, premissa diligenti et tideli inquisicione scivisset, quod populi seu iobagiones magistri Oliverii de villa Lapa vocata propria ipsorum auctoritate quandam silvam ad villám . . sanctimonialium de Insula Leporum Posui (így) vocatam pertinentem a inultis retroactis temporibus usi fuissent et excidi fecissent et nunc uteren tur incessanter, per quod factum ipsa silva in maiori jtarte fuisset desolata et destructa; ipse itaque homo vester