Nagy Imre: Anjoukori okmánytár. Codex diplomaticus Hungaricus Andegavensis. II. (1322–1332) (Budapest, 1881.)
35. 1322. Debreczen, aug. 24. Dózsa nádor nővérének fiát Erdőfi Miklóst anyja leánynegyedi illetősége fejében Bihar vármegyei két birtokkal elégíti ki. Dausa palatínus, comes de Zothmar et de Zobouch ac iudex cumanorum . . aduniversorum noticiam harum serie litterarum volumus pervenire, quod nos habita deliberacione unacum nostris consiliariis idoneis decrevimus, quod Nicolaus filius Erdeu fráter et consobrinus noster cum nostris filiis et successoribus post nostrum decessum pacifice et tranquille permaneat, ob boc pro quarta domine matris sue Dom nominate sororis nostre carissime quasdam possessiones nostras a domino nostro rege Karolo obtentas et aquisitas, videlicet Moyspaulia et Ernefyastephanpaulia vocatas in comitatu de Byhor existentes ecclesiam in se in honore beati Johannis Baptiste continentes, quas quidem possessiones predictus dominus noster rex propter infideles et manifestos excessus seu processus Moys et Elley filiorum Moysi ac filiorum Stephani fily Eme abstulerat ab eisdem, prout omnibus regnicolis patuit manifeste, et nobis propter fideles famulatus nostros perpetuo contulerat, dedimus . . eidem Nicolao filio Erdeu . . cum consilio et assensu carissimorum filiorum nostrorum, scilicet Jacobi, Pauli, Andree et Dause nominatis (így); dicimus eciam quod quia privilégium nostrum super ipsis possessionibus confectum plures alias possessiones ab eodem domino nostro rege nobis collatas in se continebat, propterea ipsum privilégium eidem Nicolao dare et assignare nequivimus, sed si processu temporum possessiones prenotate per quempiam ab eodem reimpeterentur, predicti filii nostri vei eorum successores nostrum privilégium super premissis possessionibus emanatum exkibere teneantur et eundem Nicolaum vei suos heredes coram quovis iudice expedire; volumus eciam, quod predicte possessiones ipsi Nicolao tam cliu perpetuari non possint, donec idem Nicolaus unacum filiis nostris prenotatis ad capitulum accedet et super ipsa quarta matris sue eisdem filiis nostris litteras expeditorias in eodem capitulo fecerit emanare . .
