Nagy Imre: Anjoukori okmánytár. Codex diplomaticus Hungaricus Andegavensis. II. (1322–1332) (Budapest, 1881.)
predonem et latronem, ut sua damna iniurias excidia et preiudicia in preiudicium iuris et iusticie extra legis equitatem sibi illata iuris vigore posset vindicare et quem timor dei non revocarat a malo pena salteni temporali cohiberetur a peccato, legitime fecisset inpendiri (így) et tercio die Strennarum anno domini M° CCC° per regiam benignitatem ad exkibicionem prenominatarum litterarum sentencionalium, quibus mediantibus ad amissionem omnium suorum bonorum et possessionum ac condemnacionem proprie sue persone convicisset, pro termino assignato, mecliantibus litteris prescripti domini Andree regis et Stepbani yiceiudicis curie sue ad amissionem omnium suorum bonorum possessionum ac condempnacionem proprie sue persone convicisse conprobasset, ipsoque Ladislao non yeniente nec mittente nec de premissis aliquam pretendente racionem sepedictus comes Stephanus yiceiudex curie domini Andree regis secundario eundem legitime sentenciasset,*) iam dictus dominus rex Andreas sentenciales litteras sui yiceiudicis curie, cui ex officio suscepti regiminis iusticiam facere et unicuique suum ius reddere incumbebat, sentenciam viceiudicis sui legitimam fore agnoscens et condignam, mediantibus suis litteris confirmasset **) universasque ipsius Ladislai possessionarias porciones ubilibet ipsum contingentes scribendo capitulo Agriensi pro damnis nocumentis et quibusvis maleficiorum generibus sibi impensis ipsi Ropheyn bano ac iudici curie sue preceperat assignari, et licet ipsa causa iam dicto modo finem debitum adbuc tempore domini Andree regis sortita extitisset tamen quia divina clemencia ipsum dominum Andreám regem qui ílorente nequicia solus regni hungari (így) factor yeritatis existebat a gubernaculo liuius regni ad persolvendum uniyerse carnis debitum revocarat et ex eo ipsa causa in figura iudicii dicti domini Andree regis examinata et decisa nondum valuerat ad plénum roborari, ut universe possessionarie ipsius Ladislai porciones ab ipso Ladislao tamquam a malemerito ablate ipsi Ropheyn bano et iudici curie sue perpetuari potuissent, idcirco idem Ropbeyn banus premissa sua damna *) Y. ö. Wenzel, Á. Ú. 0, X. k. 379. 1. **) Y. ö. Wenzel i. Ú. 0, X. k. 371. 1.
